Klasyk fotografii krajobrazu, ujmującego malarstwa, czystej fotografii, wyrafinowanego warsztatu, specyficznego gatunku nacechowanego pełnią światła i wirującym powietrzem wypełniającym obraz nieba. Wsłuchuje się w siebie, w swoje wnętrze, w swoją duszę i serce by lepiej, pełniej, głębiej oddać w swoich pracach piękno przyrody.
Jest jednym z ważniejszych inicjatorów i twórców zaplecza artystycznego i ruchu fotograficznego w Polsce. Współpracował z wieloma galeriami i muzeami krajowymi i zagranicznymi m.in.: Galerią Miejską w Charkowie, Galerią Centre Gryonnaise w Szwajcarii, Galerią Miejską Arsenał w Poznaniu, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Narodowym Rolnictwa w Szreniawie, Muzeum Zamek Górków w Szamotułach, Muzeum Średzkim Dwór w Koszutach, Muzeum Ziemi Czarnkowskiej w Czarnkowie, Muzeum Zamek Opalińskich w Sierakowie, Muzeum Śremskim w Śremie i in. Swoje prace prezentował 1153 razy m.in. w 67 wystawach indywidualnych (67 tytułach) oraz zbiorowych, pokonkursowych, eksponowanych w muzeach i galeriach w Polsce oraz Albanii, Algeri, Arabii Saudyjskiej, Austrii, Bahrajnie, Bangladesh, Belgii, Bośni & Hercegowinie, Bułgarii, Chinach, Czarnogórze, Czechosłowacji, Chile, na Cyprze, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Gruzji, Gwatemali, Holandii, Indiach, Irlandii, Islandii, Kanadzie, Kenii, Kirgistanie, Korei, Kuwejcie, Litwie, Macedonii Północnej, Nepalu, Niemczech, Nikaragui, Norwegii, Portugalii, Rosji, Serbii, Singapurze, Słowacji, Sri Lance, Szwajcarii, Tadżykistanie, Ugandzie, USA, we Włoszech, na Ukrainie i Węgrzech a przede wszystkim, w latach 1982–2005 we własnej Galerii Fotografii „Fotoplastykon” w Poznaniu, której uroku dodawał stojący w niej ponad 50 lat fotoplastykon. Galeria nie była działalnością gospodarczą, istniała wyłącznie dzięki jego zamiłowaniu do fotografii trójwymiarowej. Wszystkie działania wynikały z jego pasji artystycznego zapisywania na światłoczułym papierze ulotnych chwil, nostalgicznych miejsc, skrywanych dążeń i namiętności człowieka oraz potrzeby umożliwienia wielu artystom konfrontacji na polu kultury i sztuki.
Antoni Rut wziął udział w 461 wystawach zbiorowych. Zorganizował i był kuratorem 344 wystaw w Polsce i zagranicą, m.in.: „Bezdroża wyobraźni” (2004) środowiska poznańskich artystów fotografików w Galerii Miejskiej w Charkowie; „Fotograficy z Charkowa” (2004) w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu; „Impresje poznańskie”, „Refleksje na koniec wieku” (2000) oraz „Obszary Wyobraźni” (2004) członków Okręgu Wielkopolskiego Związku Polskich Artystów Fotografików w Muzeum Narodowym w Poznaniu; „Nasza Wielkopolska” Oddziału Poznańskiego Związku Artystów Plastyków w Solalex w Szwajcarii; „Wrażenia i refleksje” (2017), „Zderzenia” (2019, 2020) Wielkopolskiego Związku Artystów Plastyków w Muzeum Narodowym Rolnictwa w Szreniawie.
W latach 1996-1999 pełnił funkcję wiceprezesa Okręgu Wielkopolskiego Związku Polskich Fotografików Przyrodniczych. W latach 1999-2002 sekretarza, a w latach 2002-2005 wiceprezesa Okręgu Wielkopolskiego Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 2003-2005 wiceprezesa a od 2009 prezesa Oddziału Poznańskiego a w latach 2009-2015 członka Zarządu Krajowego Związku Artystów Plastyków. Od 2015 r. jest Członkiem Założycielem i prezesem Wielkopolskiego Związku Artystów Plastyków. Od 2022 r. jest członkiem Fédération Internationale de l’Art. Photographique (FIAP).
Jest pomysłodawcą i organizatorem szesnastu edycji Ogólnopolskiego Konkursu Fotografii „Przestrzeń wyobraźni”, dziesięciu edycji Ogólnopolskiego Salonu Fotografii „My Koziorożce”, trzynastu edycji Poznańskiego Salonu „Robinsonada”, pięciu wystaw z cyklu „Światło” oraz dziewięciu edycji wystawy „Zderzenia”. Jest organizatorem sześciu poznańskich edycji Ogólnopolskiego Festiwalu Diaporam Cyfrowych. Jest autorem albumu fotografii „Wierzby wielkopolskie”. Przez osiem lat prowadził kursy fotografii, na których ponad pięciuset słuchaczom wpoił zasady artystycznego spojrzenia na otaczającą rzeczywistość i przedstawiania wizji i przemyśleń w nowatorski niespotykany sposób.
W 1989 roku otrzymał Medal 150. lecia Fotografii w uznaniu „Zasług dla Rozwoju Fotografii” oraz Medal Honorowy za udział w Ogólnopolskiej Wystawie z okazji 150. lecia Fotografii. W 2003 roku otrzymał Srebrny Medal Fotoklubu RP „Zasłużony dla Fotografii Polskiej”. W 2010 roku odznaczony został przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Brązowym Medalem „Gloria Artis”. W roku 2012, w roku jubileuszu 45-lecia pracy artystycznej Zarząd Województwa przyznał Nagrodę Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie kultury. W roku 2013 odznaczony został przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi. W 2017 roku odznaczony został przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2018 r otrzymał Medal „Za zasługi dla fotografii Polskiej” nadany przez kapitułę Fotoklubu RP w setną rocznicę odzyskania przez Polskę Niepodległości. W 2020 roku Rada Osiedla Łazarz przyznała „Łazarską Nagrodę Artystyczną”, Kapituła „Nagrody Ludzi Życzliwych” przyznała Statuetkę „Dobre Serce”, Kapituła Nagrody Artystycznej „Robinson” przyznała Statuetkę „Robinson’2020”, a decyzją Kapituły Fotoklubu RP Stowarzyszenia Twórców otrzymał Złoty Medal „Za Fotograficzną Twórczość”. 31 grudnia 2022 r. otrzymał międzynarodowy tytuł Artiste FIAP, nadawany przez Federation Internationale de L’Art Photographique FIAP w Luksemburgu. W 2023 roku odznaczony został przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
W książce „Antoni Rut” profesor Uniwersytetu Artystycznego Stefan Wojnecki napisał: „…Reasumując, na twórczą aktywność Antoniego Ruta składa się zarówno jego dorobek artystyczny, jak
i organizacyjny. Bardzo trudno rozstrzygnąć, który z nich ma poważniejszą rangę w kulturze kraju. Jednak jedno jest pewne: dopiero całość jego aktywności tworzy niepowtarzalną sylwetkę człowieka, bez reszty oddanego polskiej kulturze wizualnej…”
Leszek Lesiczka krytyk sztuki, prezes Stowarzyszenia Pryzmat, redaktor „Foto Zeszytów”.