2 sesja 27.10.2014

XV  Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny
PRZESTRZEŃ WYOBRAŹNI
-zdjęcie miesiąca

Ze względu na to, że w poprzedniej edycji pisząc recenzje często powtarzaliśmy się (nasze recenzje nie były uzgadniane przed publikacją) w tej edycji postanowiliśmy pisać recenzje dzieląc się opiniami: pozytywną i negatywną. Na każdej sesji będziemy zamieniać się stronami. Tym razem ja będę  zwracał uwagę na błędy w Państwa pracach a Władysław Nielipiński doszukiwał się będzie wyłącznie pozytywnych wrażeń. W następnej sesji ponownie zamienimy się stronami.

Fotografie biorące udział w drugiej sesji:

Recenzje

andrzejewska_bozena_xxx.jpg1  *  BOŻENA ANDRZEJEWSKA  *  Bez tytułu 1
PLUS. Władysław Nielipiński. Jedno z tych zdjęć o niczym, którego główną zaletą są  zabiegi formalne sprawiające iż obrazek jest miły dla oka i chciałoby się go powiesić na ścianie. Powtarzające się rytmy zakłócone w bardzo dobrze usytuowanym, mocnym punkcie obrazu elementem nie poddającym się tej rytmice, i utrzymanie całości w ciepłym brązowym odcieniu kolorystycznym to główne elementy wpływające na pozytywny odbiór całości.

andrzejewska_bozena_xxx_a.jpgMINUS. Antoni Rut. W fotografii abstrakcyjnej, w której najważniejszym jest układ plam, linii, świateł i cieni wszystkie te elementy muszą znajdować się w odpowiednich miejscach. Kompozycja tej pracy byłaby prawidłowa gdyby nie ten ogonek sterczący po prawej stronie. Jeśli miałby być, jeśli autorka dlatego zrobiła fotografię bo zauważyła ten ogonek to powinna umieścić go w tzw. silnym punkcie. W ten sposób psuje interesującą kompozycję.
Proponuję do II etapu.

galek_krzysztof_klucz54553308b1e06.jpg2  *  KRZYSZTOF GAŁEK  *  Klucz
PLUS. Władysław Nielipiński. Fotogram w stylu Man Raya – bardzo dobrze zakomponowany i wyważony tonalnie. „Zębatkowy” element klucza usytuowany w mocnym punkcie obrazu personifikuje ten przedmiot i wnosi nastrój niepokoju, wręcz grozy w przedstawienie proste, a tak wieloznaczne.
Jestem ZA!

MINUS. Antoni Rut. Trudno znaleźć coś na minus w tej grafice.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

galek_krzysztof_pytanie545533090cf53.jpg3  *  KRZYSZTOF GAŁEK  *  Pytanie
PLUS. Władysław Nielipiński. Kompozycja dwóch sprężynek – niby prosta, a jakże przemyślana – wszystko ma swoje uzasadnione miejsce – trafnie dobrana kolorystyka i winietowanie brzegów obrazu sprawia, że obraz jest zamkniętą całością, a jego interpretacja pozostaje otwarta na wrażliwość i wyobraźnię widza.

MINUS. Antoni Rut. Jedyne co bym zmienił to odległość dolnej spirali od dolnej krawędzi kompozycji. Powinna być większa.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

k_tona01_przerwa_w_podrozy54553308c48e9.jpg4  *  TONA 01  *  Przerwa w podróży
PLUS. Władysław Nielipiński. Bardzo ładna, sterylna kompozycja, do tego nasycona treścią i humanistycznym przesłaniem. Sprowadzenie obrazu do skali szarości wyeliminowało zbędne w tym przypadku kolorystyczne wariacje wzmacniając oddziaływanie pionowych i poziomych linii, ułatwiając kontemplację i skupienie widza na zasadniczym temacie jakim jest „inhalujący” się podróżny.
Jestem ZA!

MINUS. Antoni Rut. Trudno znaleźć coś na minus w tej fotografii. Może tylko to, że postać powinna być przesunięta bardziej w lewo, dokładnie w jednej trzeciej a nie obok.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

k_tona01_stalowe_giganty.jpg5  *  TONA 01  *  Stalowe giganty
PLUS. Władysław Nielipiński. Wycinanie z otaczającej nas rzeczywistości niewielkich jej fragmentów wzbogacających naszą wiedzę o otoczeniu, w którym żyjemy to właściwe działanie twórcy fotograficznego chcącego wyjść poza banał „zwykłego” przedstawiania świata. To, że próby takie nie zawsze są udane, nie znaczy iż nie warto ich podejmować.

MINUS. Antoni Rut. W fotografii abstrakcyjnej, w której najważniejszym jest układ plam, linii, świateł i cieni wszystkie te elementy muszą znajdować się w odpowiednich miejscach. Kompozycja tej pracy byłaby prawidłowa gdyby nie ten okrągły element po prawej stronie. Jeśli miałby być, jeśli autorka dlatego zrobiła fotografię bo zauważyła ten element to powinna umieścić go w tzw. silnym punkcie. W ten sposób psuje interesującą kompozycję.
Proponuję do II etapu.

k_tona01_wielki_blekit.JPG6  *  TONA 01  *  Wielki błękit
PLUS. Władysław Nielipiński. Twórcze podejście do pejzażu to również takie jego postrzeganie, które wykracza poza typowe schematy. Fotografia ta jest bardzo blisko przemyśleniom współczesnych artystów, którzy często banalny widok wykorzystują do filozoficznych interpretacji.

k_tona01_wielki_blekit_a.jpgMINUS. Antoni Rut. W fotografii abstrakcyjnej, w której najważniejszym jest układ plam, linii, świateł i cieni wszystkie te elementy muszą znajdować się w odpowiednich miejscach. Kompozycja tej pracy byłaby prawidłowa gdyby linia horyzontu przebiegała w jednej trzeciej. W ten sposób psuje interesującą kompozycję.
Proponuję do II etapu.

kazmierczak_piotr_biegacz.jpg7  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Biegacz
PLUS. Władysław Nielipiński. Poruszona, odrealniona sylwetka biegacza sprawia, że banalny pejzaż jawi się w innym wymiarze, stając się kwintesencją ludzkiego życia, jego drogą do celu i przemijaniem. Bardzo dobra kompozycja i kolorystyka!

MINUS. Antoni Rut. Ze względu na to, że biegnąca postać ma pomarańczową koszulkę staje się silnym punktem kompozycji. Taki punkt powinien być w odpowiednim miejscu ponieważ w tego rodzaju fotografii jego położenie nie może być przypadkowe. W poziomie jest w dobrym punkcie jednej trzeciej w pionie niestety już nie. A szkoda. Na pewno lepiej byłoby gdyby biegnąca postać była w lewym silnym punkcie ponieważ biegnie w prawą stronę. Tu nie jest najgorzej ponieważ droga biegnie w głąb a nie w prawo do krawędzi kompozycji. A tak na marginesie to myślę, że bez tego człowieczka byłaby całkiem miła w odbiorze fotografia.
Proponuję do II etapu.

kazmierczak_piotr_bunkry.jpg8  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Bunkry
PLUS. Władysław Nielipiński. Walor tego zdjęcia wynika z faktu, iż zostało wykonane wczesną wiosną, kiedy listki na drzewach dopiero zaczynają się rozwijać. W ten sposób uzyskano dokumentalny obraz bunkrów, niemożliwy do osiągnięcia w innej porze roku.

MINUS. Antoni Rut. Trudno znaleźć coś na minus w tej fotografii.
Proponuję do II etapu.

kazmierczak_piotr_geometria.jpg9  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Geometria
PLUS. Władysław Nielipiński. Jedno z tych zdjęć o niczym, którego główną zaletą są  zabiegi formalne sprawiające iż obrazek jest miły dla oka i chciałoby się go powiesić na ścianie. Bardzo ładna, sterylna kompozycja, czytelna interpretacyjnie dzięki tytułowej podpowiedzi.

kazmierczak_piotr_geometria_a.jpgMINUS. Antoni Rut. W fotografii abstrakcyjnej, w której najważniejszym jest układ plam, linii, świateł i cieni wszystkie te elementy muszą znajdować się w odpowiednich miejscach. Kompozycja tej pracy byłaby prawidłowa gdyby nie żyrandol. Jeśli miałby być, jeśli autor dlatego zrobił fotografię bo zauważył ten element to powinien umieścić go w tzw. silnym punkcie. W ten sposób psuje interesującą kompozycję.
Proponuję do II etapu.

kazmierczak_piotr_odbicie.jpg10  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Odbicie
PLUS. Władysław Nielipiński. Zastanawiam się ile czasu trzeba poświęcić, ile klatek wykonać aby doczekać się takiego efektu! Niewątpliwie warto było bo zdjęciem tym można wygrać niejeden konkurs od przyrodniczych poczynając na poświęconych fotografii makro kończąc. A tak na marginesie przypominają mi się doświadczenia Fortunaty Obrąpalskiej tworzącej słynną „tancerkę”.

kazmierczak_piotr_odbicie_a.jpgMINUS. Antoni Rut. Takich fotografii jest bardzo wiele wokoło. Mnóstwo przykładów takich „perełek” możemy znaleźć w reklamie i nie tylko. Prosta rejestracja  spadającej kropli nie jest już czyś powalającym. Dlatego poszukałbym innego układu, w którym ta spadająca kropla lub jej odbicie było rzeczywiście czymś nowym, zadziwiającym a w każdym razie innym niż wiele.
Proponuję do II etapu.

kazmierczak_piotr_stoczniowiec.jpg11  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Stoczniowiec
PLUS. Władysław Nielipiński. Dokumentowanie pracujących robotników, od zawsze było jednym z zadań stawianych przed fotografią. To, że próby takie nie zawsze są udane, nie znaczy iż nie warto ich podejmować, bo nigdy nie wiadomo, w którym momencie zdjęcie to okaże się niezwykle ważne z historycznego punktu widzenia.

MINUS. Antoni Rut. Portret stoczniowca powinien wyglądać nieco inaczej. Na pewno nie powinien być pokazany tyłem. Nie widać głowy. Poza tym fotografia przecięta jest na dwie połowy przez czarną linię stelaża.

olter_katarzyna_szyderstwo54553308eb08f.jpg12  *  KATARZYNA OLTER  *  Szyderstwo
PLUS. Władysław Nielipiński. Ukazywanie przywar ludzkich w postaci spersonifikowanej jest stare jak kultura i sztuka. W tym przypadku tytułowe szyderstwo jest jak żywe i skierowało moje myśli do satyrycznych fraszek Reja i Kochanowskiego.
Jestem ZA!

MINUS. Antoni Rut. Trudno znaleźć coś na minus w tej grafice.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

olter_katarzyna_widziadlo.JPG13  *  KATARZYNA OLTER  *  Widziadło
PLUS. Władysław Nielipiński. Widziadło – zdecydowanie mniej ciekawe od poprzedniej fotografii, ale niewątpliwie na plus należy zapisać podejmowanie tego rodzaju prób, mogących w którymś momencie zaowocować kolejnym „szyderstwem”.

MINUS. Antoni Rut. Trudno znaleźć coś na minus w tej grafice.
Proponuję do II etapu.

radlak_agnieszka_miejsca_naznaczone_b.JPG14  *  AGNIESZKA RADLAK  *  Miejsca naznaczone B
PLUS. Władysław Nielipiński. Bardzo ładna, sterylna kompozycja, Sprowadzenie obrazu do skali szarości wyeliminowało zbędne w tym przypadku kolorystyczne wariacje wzmacniając oddziaływanie rytmu ukośnych linii, grę świateł, tonalne wypracowanie szczegółów.

MINUS. Antoni Rut. Podobnie jak w poprzedniej sesji autorka nie zadbała o szczegóły. W tego rodzaju fotografiach bardzo ważne są detale, które rzutują na końcowy efekt. Myślę tu o refleksie na prawym elemencie oraz jasnych kreskach w tle po prawej stronie. Ponieważ nie jest to fotografia dokumentalna tylko kompozycja należało te rozpraszające uwagę elementy usunąć. Powstałaby bardzo dobra czysta kompozycja.
Proponuję do II etapu.

sierokosz_ewa_klimat_jesieni.jpg15  *  EWA SIEROKOSZ  *  Klimat jesieni
PLUS. Władysław Nielipiński. Klimat jesieni jest klimatem rodem z filmu grozy, wywołanym księżycową poświatą, targanymi wiatrem gałęziami drzew, lekko pochylonym świerkiem i zaschłymi liśćmi. Udana fotografia wywołująca zaplanowany przez autorkę nastrój.

MINUS. Antoni Rut. Widziałem już wiele fotografii jesieni może dlatego ta nie posiada dla mnie jesiennego klimatu. Ta fotografia nie pokazuje ani pięknej ciepłej barwnej jesieni ani pochmurnej jesiennej szarugi. Jest tak w pośrodku. Szarej, ponurej barwie towarzyszy promień słońca. Niezdecydowanie przeważnie jest gorszym wyborem.

sierokosz_ewa_potega.jpg16  *  EWA SIEROKOSZ  *  Potęga
PLUS. Władysław Nielipiński. Usytuowanie ludzkiej sylwetki w mocnym punkcie obrazu, na szczycie skały i na tle nieba sprawiło, że stała się ona głównym tematem przedstawienia, co zdecydowanie zhumanizowało ten pejzaż.

MINUS. Antoni Rut. Nie przemawia do mnie ani tytuł tej fotografii ani sama fotografia. Nie widać tu „potęgi”, natomiast widać byłoby „ogrom” gdyby inaczej fotografię wykonać pokazując np. wysokość i przepaścistość tej skały. Co do fotografii to można powiedzieć, że jest to fotografia faceta fotografującego fotografującą kobietę.

sierokosz_ewa_w_dloniach.jpg17  *  EWA SIEROKOSZ  *  W dłoniach
PLUS. Władysław Nielipiński. Zdjęcie to zmusza do refleksji i poszukiwania interpretacji, która by usprawiedliwiała tę niewątpliwie ciekawą kompozycję. Bardzo trafnie zastosowana kolorystyka nawiązująca do poświaty emanującej z kosmosu.

MINUS. Antoni Rut. Wielcy artyści robili sobie szkice po to by jak już coś zrobią miało ten końcowy dobry efekt i nie trzeba było poprawiać. Dziś jest łatwiej ponieważ można zapisywać kolejne projekty i tak długo komponować aż osiągnie się zamierzony efekt. Tu efekt trzymania w rękach księżyca nie został osiągnięty ponieważ widać sztuczność układu, widać, że dłonie sobie a księżyc sobie.
Proponuję do II etapu.

sowa_adam_rano_zamarzl_swiat.jpg18  *  ADAM SOWA  *  Rano zmarzł świat
PLUS. Władysław Nielipiński. Ładny pejzaż, wykonany o właściwej porze dnia, w pełni wykorzystujący naturalne walory tego interesującego miejsca.

MINUS. Antoni Rut. Trudno znaleźć coś na minus w tej fotografii.
Proponuję do II etapu.

wieckowska_milada_powtarzalnosc_motywu.jpg19  *  MILADA WIĘCKOWSKA  *  Powtarzalność motywu
PLUS. Władysław Nielipiński. Uważna obserwacja przyrody i umiejętność wyboru niewielkiego fragmentu z otaczającej nas rzeczywistości to najważniejsze zalety twórczego fotografa. W tym przypadku autorka nie tylko tę powtarzalność motywu zauważyła i poprawnie sfotografowała, to również jednoznacznie swoim tytułem skomentowała.

wieckowska_milada_powtarzalnosc_motywu_a.jpgMINUS. Antoni Rut. Dość przypadkowa powtarzalność motywu. Może byłoby to ciekawe gdyby trochę nad fotografią popracować. Poza tym jest źle wykonana technicznie. Takie poruszenie w tym wypadku nie jest uzasadnione. Gdyby fotografia była ostra i kontrastowa na pewno byłaby lepsza niż obecnie choć temat nie jest powalający.

ziemkowski_andrzej_czerwone_oko.jpg20  *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Czerwone oko
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca kompozycja będąca konsekwencją uważnego obserwowania przyrody i umiejętnością twórczego jej przetwarzana. Działalność artystyczna polegająca na odkrywaniu, bądź nadawaniu nowych znaczeń banalnym widokom, to jedno z głównych zadań ambitnej fotografii.

MINUS. Antoni Rut. O ile tzw. „zoomowanie” w poprzedniej sesji było na dobrym poziomie i wprawdzie nie wnosiło nic nowego do sztuki fotografowania to jednak było wykonane dobrze technicznie i dzięki walorom estetycznym mogło się podobać. Obecne niestety jest wykonane źle technicznie i dlatego jest gorsze. Nawet jeśli nie jest to „zoomowanie” to jest to nadal źle technicznie i kompozycyjnie wykonana fotografia bez zdecydowania co w tej kompozycji ma być ważne a co nie.

ziemkowski_andrzej_nierozpoznani.jpg21  *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Nierozpoznani
PLUS. Władysław Nielipiński. Personifikacja przyrodniczych obiektów, to stary jak świat zabieg artystyczny, który zawsze pobudza do refleksji i nadaje im nowe znaczenia. Autor dodatkowo  obiekt multiplikuje czym wprowadza dodatkową platformę  interpretacyjną. Interesujące światło, nadaje drzewu intrygującą plastykę a radosna kolorystyka nastraja pozytywnie.

MINUS. Antoni Rut. Można powiedzieć, że jest to pastisz prac Magdaleny Abakanowicz. Czy dobrze wykonany? Trudno powiedzieć. Wprawdzie nie wszyscy „nierozpoznani” są identyczni podobnie jak w oryginale ale zapewne można było jeszcze obraz urozmaicić umieszczając postacie w przestrzeni tak by nie był to jeden rządek a grupa. Mam również wątpliwości co do barwy tła i zbyt natrętnych gałązek.
Proponuję do II etapu.

Organizatorzy, Patroni, Sponsorzy

© PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
Kopiowanie, reprodukowanie całości lub fragmentów zdjęć oraz tekstów umieszczonych na tej stronie bez zgody właściciela strony oraz autorów jest
ZABRONIONE

Dodaj komentarz