3 sesja 24.11.2014

XV  Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny
PRZESTRZEŃ WYOBRAŹNI
-zdjęcie miesiąca

Ze względu na to, że w poprzedniej edycji pisząc recenzje często powtarzaliśmy się (nasze recenzje nie były uzgadniane przed publikacją) w tej edycji postanowiliśmy pisać recenzje dzieląc się opiniami: pozytywną i negatywną. Na każdej sesji będziemy zamieniać się stronami. Tym razem ja będę  doszukiwał się wyłącznie pozytywnych wrażeń a Władysław Nielipiński będzie zwracał uwagę na błędy w Państwa pracach.

Fotografie biorące udział w trzeciej sesji:

Recenzje:

andrzejewska_bozena_jak_wyrzut_sumienia.jpg1  *  BOŻENA ANDRZEJEWSKA  *  Jak wyrzut sumienia
PLUS. Antoni Rut. Autorka w bardzo interesujący sposób wykorzystała element drewnianej ramy okiennej do stworzenia ciekawej kompozycji. Ta rama na pierwszym planie, ciemne tło i postać w środku stwarza wrażenie przestrzeni. Powstaje bardzo dobry efekt spojrzenia w przestrzeń, w głąb duszy.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Autorka powinna mieć wyrzuty sumienia, że postać w drewnianej ramie jest nieostra – poruszona, że najjaśniejszym, przyciągającym wzrok punktem obrazu, nie wiadomo dlaczego jest kołnierzyk koszuli, że obraz na pół dzielą dwie pionowe jasne linie. Gdyby wyeliminować te formalne uchybienia, można by się wtedy zastanowić o co chodzi z tym sumieniem…

ciesielski_piotr_spirala.jpg2  *  PIOTR CIESIELSKI  *  Spirala
PLUS. Antoni Rut. Autor dostrzegł w elementach konstrukcyjnych przestrzeń, która stała się inspiracją do wykonania fotografii. Zdolność spostrzegania ciekawego pola działania jest dobrą cechą artysty ponieważ otaczająca nas przestrzeń zawsze może stanowić dobrą możliwość wykonania ciekawej fotografii lub grafiki. Inną sprawą jest dobre jej wykorzystanie.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie znajduję uzasadnienia dla tak ustawionej płaszczyzny ostrości. Zasadą jest, że najostrzej rysujemy najważniejszy element obrazu. Dlaczego trzeci krąg jest ważniejszy od pierwszego? A może najważniejsze powinno być to co majaczy na końcu tego rulonu? No właśnie – kompozycja  perspektywy zbieżnej prowadzi nas do tych niejasnych jasności i pozostawia samych sobie, nie dając odpowiedzi na pytanie po co tu zmierzaliśmy.

galek_krzysztof_koncertowo.jpg3  *  KRZYSZTOF GAŁEK  *  Koncertowo
PLUS. Antoni Rut. Nie potrzeba wielu bardzo wydumanych elementów by stworzyć interesujący obraz. Barwna praca sprawia, że możemy spokojnie bez rozpraszania się kontemplować prostotę gry barw, świateł i cieni. Myślę, że jest to dobra, ożywiona sylwetką człowieka, abstrakcyjna fotografia. Nie oderwana od rzeczywistości bo przedstawia realną sytuację. Układ plam światła i cienia stwarza dobrą kompozycję.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

MINUS. Władysław Nielipiński. W lewej górnej partii obrazu jest jakaś niewytłumaczalna plama przechodząca przez jasne i ciemne partie obrazu, wygląda jak zaciek na negatywie, ale to chyba nie jest analog? A co z ostrością?  Jednym słowem pomysł i kompozycja – ok., ale motyw domaga się większego perfekcjonizmu technicznego.

galek_krzysztof_pink_floyd_inspiration.jpg4  *  KRZYSZTOF GAŁEK  *  Pink Floyd Inspiration
PLUS. Antoni Rut. Autor przedstawił pracę abstrakcyjną. Mamy tu przedstawione różne elementy ułożone w pewne rytmy, przemawiające barwą, strukturą, światłem i cieniem. Fragmenty otaczającego świata tworzą bardzo ciekawe układy i jeśli potrafimy wykorzystać to i stworzyć ciekawy układ tychże elementów, dodać dynamikę przez zastosowanie poruszenia i nieostrości otrzymamy bardzo intrygujące kompozycje.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam uwag.
Jestem za.

kazmierczak_piotr_geometria_2.jpg5  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Geometria 2
PLUS. Antoni Rut. Podobnie jak na fotografii „Na dachu” w tej fotografii również nie jest najważniejszym fotografowany przedmiot a układ linii. Fotografia czarno-biała daje nam większą czytelność ponieważ rozpatrujemy kompozycję jako układ pewnych płaszczyzn geometrycznych, pewnego układu częściowo powtarzającego się. Powstała swego rodzaju pajęczyna. Nie ma barw, a więc możemy przyglądać się ze swobodą układowi linii i płaszczyzn, oceniać linie oraz współgrę pomiędzy nimi. Fotografia można powiedzieć prosta, ale jakże ciekawa.
Proponuję do II etapu.

kazmierczak_piotr_geometria_2a.jpgMINUS. Władysław Nielipiński. Gdyby chcieć w pełni zilustrować tytułową geometrię, to jeszcze należałoby również sam obraz geometrycznie zakomponować  np. w kwadracie z wpisanym weń okręgiem… – zobacz propozycję.

kazmierczak_piotr_jesienny_most.jpg6  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Jesienny most
PLUS. Antoni Rut. Autor pokazuje nam fotografię z nastrojową mgiełką. To taka romantyczna błoga atmosfera. Kolor, nastrój, mgiełka powodują, że tak myślimy. Mgła to taki stan przestrzeni, w którym świat staje się taki niewyraźny, rozmazany, wprawiający nas w stan zadumy, refleksji, a z drugiej strony nostalgiczny i romantyczny. Bardzo dobra fotografia jeśli chodzi nie tylko o pokazanie zamglonej przestrzeni ale również pokazania palety barw zarezerwowanej dla tej pory roku.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie może być tak, że w najważniejszym miejscu na fotografii, w tzw. „mocnym punkcie” do którego dodatkowo wzrok jest poprowadzony perspektywą zbieżną linii mostu, nie ma nic. Biała plama. Czy to prześwietlenie, czy mgła – nie wiadomo. Nie wiadomo, dlaczego most jest okryty jakąś niebieską poświatą. Czy to ma coś oznaczać, czy tylko „tak wyszło”? Całość jest też nieostra, a najostrzejszy element – końcówka mostowej barierki wyskakuje nam na niebiesko na tle pierwszoplanowych drzew. I chociaż nastrój jesienności w tym wszystkim tkwi, to te niedopracowane szczegóły drażnią.

kazmierczak_piotr_mur.jpg7  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Mur
PLUS. Antoni Rut. Temat artystycznie ciekawy. Przyciągający wzrok i zachęcający do tego by go sfotografować. Stare, zniszczone fragmenty architektoniczne stanowią intrygującą przestrzeń do pokazania na fotografii tak by stworzona kompozycja wprawiała nas w pewien nostalgiczny klimat przemijania. Sam mur jest już ciekawym obiektem wartym sfotografowania. Autor poszedł nieco dalej i pokazał kontrast pomiędzy obumierającym murem a żywą przyrodą.

kazmierczak_piotr_mur_a.jpgMINUS. Władysław Nielipiński. Nieraz mniej – znaczy więcej; mniej pokazać – więcej powiedzieć. Ilustracją tego poglądu jest moja próba innego kadrowania – zobacz propozycję.

kazmierczak_piotr_slady.jpg8  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Ślady
PLUS. Antoni Rut. Rzeczywistość zatrzymana na tej fotografii jest światem odrealnionym, nieznanym ale sposób pokazania jest interesujący, zaciekawiający, wzbudzający zainteresowanie. Ślady są dobrze zakomponowane. Często powstaje obraz prawie wirtualny bo tak naprawdę ślady niebawem znikną. Ciekawa impresja jako przelotne odczucie, wrażenie, nastrój zatrzymanej chwili.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Mam kłopot z tym obrazem – czy jest to fragment jakiejś płaskorzeźby, czy przetworzenia autentycznych śladów na piasku? Tak czy owak ślady te prowadzą donikąd. Nie podpowiadają metafizycznych interpretacji, nie skłaniają  do refleksji. Co najwyżej świadczą o technicznych umiejętnościach autora.

kazmierczak_piotr_swit.jpg9  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Świt
PLUS. Antoni Rut. Tym razem autor przedstawił fotografię portu. Taka przestrzeń daje nam duże możliwości wykonania interesującej fotografii. Autor dobrze wykorzystał to miejsce do pokazania świata dźwigów portowych o zmierzchu. Dobrze zakomponowane są ramiona dźwigów. Nie rozcinają nieba w różnych przypadkowych miejscach. Najwyższe umieszczone są po bokach a w środku te dalsze jako mniejsze. Na fotografii horyzont jest w bardzo dobrym miejscu.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam uwag. Poprawna nadmorska pocztówka.

k_tona01_odnowa.jpg10  *  Tona 01  *  Odnowa
PLUS. Antoni Rut. Sylwetka dziecka w przestrzeni miejskiej. Dzięki temu cała kompozycja zyskuje na wartości, nabiera zupełnie innego wymiaru. Sprawia, że staje się bardzo ciekawym intrygującym obrazem rzeczywistości.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam uwag.
Jestem za.

k_tona01_poranek.jpg11  *  TONA 01  *  Poranek
PLUS. Antoni Rut. Trudno mi znaleźć coś pozytywnego w tej fotografii.

MINUS. Władysław Nielipiński. Zupełnie nie rozumiem jaką rolę w tym obrazie pełni jego lewa część z nieczytelną czarną gęstwą krzaków. Zastanawiam się też dlaczego został wyeliminowany kolor; jeżeli to jest poranek to marzyłaby mi się jakaś gra światła, której tutaj nie ma, a  która być może w kolorze by „wyskoczyła”.

k_tona01_trojako.jpg12  *  TONA 01  *  Trojako
PLUS. Antoni Rut. Akt w sztuce, nie tylko w fotografii, to pokazanie piękna ciała kobiety. Jakby nie pokazać ciała kobiety to zawsze będzie to dobrze, zawsze będzie to frapujące, fascynujące w tym co widzimy i w tym czego możemy się domyślać uruchamiając bujną wyobraźnię. Wydaje się, że jakiekolwiek pokazanie nagiego ciała kobiety to już akt. Jednak dobry akt to bardzo ciężka praca nie tylko modelki ale przede wszystkim fotografa. Jak pokazać ciało by można było podziwiać jego piękno. Mamy wiele możliwości. Można to robić w studio, można w plenerze. Ważne jest oświetlenie jak również tło i rekwizyty ułatwiające modelce wybranie pozy.

MINUS. Władysław Nielipiński. Autorka nie podjęła kluczowej decyzji, czy idzie w kierunku pełnej grafizacji tego obrazu eliminując wszelkie półtony, czy pozostawi go tak jak automatyczny pomiar światła zadecydował. W konsekwencji mamy  naturalistyczną górną część ciała dziewczyny i bez szczegółów dolną partią obrazu, gdzie ucięta ręka ginie w czarnym podłożu.

olter_katarzyna_latarnia.jpg13  *  KATARZYNA OLTER  *  Latarnia
PLUS. Antoni Rut. Tworzenie grafik z fragmentów rzeczywistego świata, przenosząc je w ramy kompozycji, dodając jednocześnie czerpane z własnej fantazji wzory jest prawidłowym kierunkiem w poszukiwaniu własnej drogi przekazywania swych artystycznych wizji. Obecnie fotografia daje duże możliwości wykonania intrygujących grafik. Nakładając wiele obrazów na siebie otrzymujemy bardzo ciekawe kompozycje. Fotografia daje też możliwości wykonywania interesujących prac bez uciekania się do programów graficznych. Wystarczy umiejętność wykorzystywania możliwości aparatu. Nieraz wystarczy to do uzyskania interesującej kompozycji.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Fotografia walcząc o uznanie jej „sztuką” próbowała na przestrzeni dziejów różnych technik specjalnych aby naśladować malarstwo i inne sztuki plastyczne. Historycznie trend ten został zdyskredytowany a fotografia wkroczyła na salony jako autonomiczna dziedzina operująca własnymi środkami wyrazu. Niestety, coraz doskonalsze programy graficzne wciąż umożliwiają takie przetworzenia, a fotoamatorzy stosują je z upodobaniem.

olter_katarzyna_zastanie.jpg14  *  KATARZYNA OLTER  *  Zastanie
PLUS. Antoni Rut. Tworzenie grafik z fragmentów rzeczywistego świata, przenosząc je w ramy kompozycji, dodając jednocześnie czerpane z własnej fantazji wzory jest prawidłowym kierunkiem w poszukiwaniu własnej drogi przekazywania swych artystycznych wizji. Obecnie fotografia daje duże możliwości wykonania intrygujących grafik. Nakładając wiele obrazów na siebie otrzymujemy bardzo ciekawe kompozycje. Fotografia daje też możliwości wykonywania interesujących prac bez uciekania się do programów graficznych. Wystarczy umiejętność wykorzystywania możliwości aparatu. Nieraz wystarczy to do uzyskania interesującej kompozycji.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam uwag.
Jestem za.

radlak_agnieszka_u_kresu_a.jpg15  *  AGNIESZKA RADLAK  *  U kresu A – z cyklu „Drgania własne”
PLUS. Antoni Rut. Podobnie jak w pierwszej sesji autorka poszukuje prostoty w tworzeniu kompozycji. Dobra kompozycja cechuje się przeważnie małą ilością dobrze rozmieszczonych elementów. Im mniej obiektów tym lepsza i czytelniejsza w odbiorze kompozycja.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Pomijając fakt, że nie wiem co zostało sfotografowane i po co, to od strony formalnej nie mam uwag.

rutkowski_artur_usmiech.jpg16 *  ARTUR RUTKOWSKI  *  Uśmiech
PLUS. Antoni Rut. Trudno mi znaleźć coś pozytywnego w tej fotografii.

rutkowski_artur_usmiech_a.jpgMINUS. Władysław Nielipiński. „Uśmiech” wywołałby uśmiech, gdyby głębia ostrości obejmowała również ząbki tego pieska, albo, gdyby ostrość się na nich koncentrowała. W tej wersji zrezygnowałbym z tematyki uśmiechowej i skadrował obraz tak jak na przykładzie – zobacz propozycję.

sielacz_slawomir_poranne_mgly_1.jpg17  *  SŁAWOMIR SIEŁACZ  *  Poranne mgły 1
PLUS. Antoni Rut. Poranna mgła to bardzo ciekawy temat dla fotografa. Ostre poranne światło słońca przyciąga uwagę i prowokuje do wykonania fotografii. Ważne by widoczną przestrzeń pokazać w interesujący sposób. Tak by pejzaż był nieprzegadany. Tak by piękno pejzażu pokazane było za pomocą jak najmniejszej ilości elementów. Fotografia jest bardzo dobrze wykonana i zakomponowana. Mgły na horyzoncie stanowią linię podziału kompozycji wg zasad trójpodziału.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Kompletnie nie czuję klimatu porannej mglistości. Zdjęcie jest przejaskrawione, zbyt kontrastowe, a do tego w treści banalne.

sielacz_slawomir_spicie.jpg18  *  SŁAWOMIR SIEŁACZ  *  Śpicie?
PLUS. Antoni Rut. Autor potrafi artystycznie podejść do tematu przyrody i w bardzo dobry sposób uchwycić i pokazać jej piękno. Fotografia artystyczna jak i inne dziedziny sztuki to nie tylko  pokazywanie własnych przemyśleń w sposób bardziej lub mniej zrozumiały dla widzów, ale również pokazywanie otaczającej nas rzeczywistości w sposób czytelny i wzbudzający fascynację. Fotografia dobrze zakomponowana. Interesująco pokazany bezkres przestrzeni i umieszczone w niej obiekty jako silny punkt kompozycyjny. Warto nieraz zastanowić się przed nadaniem tytułu. W tym wypadku tytuł z idealnej artystycznej kompozycji robi zwykłą ciekawostkę.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam uwag.

sierokosz_ewa_skrywane_oblicze.jpg19  *  EWA SIEROKOSZ  *  Skrywane oblicze
PLUS. Antoni Rut. Autorka przedstawia nam kolejne prace z cyklu „postacie z innego świata”. Jak zwykle są to dość intrygujące grafiki rysowane, tworzone z fragmentów obrazów świata przyrody, przetwarzane z fotografii. Powstają obrazy rzeczywiste i nierzeczywiste. Opracowanie graficzne pokazuje postacie nierealne, wyimaginowane. Straszne, trochę przerażające, trochę upiorne. Prace tego typu pozwalają nam podczas oglądania poznawać nie tylko fantazję autorki, ale również uruchomić naszą wyobraźnię.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Najważniejsze w tym obrazie wydaje mi się oko tej osoby i dlatego na nie należałoby przesunąć płaszczyznę ostrości, która w tej chwili błąka się gdzieś na prawej ręce. I jeszcze drażni mnie ta wyżarta plama na czubku nosa…

sierokosz_ewa_tajemnicza_twarz.jpg20  *  EWA SIEROKOSZ  *  Tajemnicza twarz
PLUS. Antoni Rut. Autorka przedstawia nam kolejne prace z cyklu „postacie z innego świata”. Jak zwykle są to dość intrygujące grafiki rysowane, tworzone z fragmentów obrazów świata przyrody, przetwarzane z fotografii. Powstają obrazy rzeczywiste i nierzeczywiste. Opracowanie graficzne pokazuje postacie nierealne, wyimaginowane. Straszne, trochę przerażające, trochę upiorne. Prace tego typu pozwalają nam podczas oglądania poznawać nie tylko fantazję autorki, ale również uruchomić naszą wyobraźnię.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam zdania Jestem zwolennikiem fotografii, która ma jakąś treść, Jeżeli obraz jest tylko formalną zabawą plastyczną, to nie czuję się na siłach, żeby to oceniać.

sierokosz_ewa_z_usmiechem.jpg21  *  EWA SIEROKOSZ  *  Z uśmiechem
PLUS. Antoni Rut. Autorka przedstawia nam kolejne prace z cyklu „postacie z innego świata”. Jak zwykle są to dość intrygujące grafiki rysowane, tworzone z fragmentów obrazów świata przyrody, przetwarzane z fotografii. Powstają obrazy rzeczywiste i nierzeczywiste. Opracowanie graficzne pokazuje postacie nierealne, wyimaginowane. Straszne, trochę przerażające, trochę upiorne. Prace tego typu pozwalają nam podczas oglądania poznawać nie tylko fantazję autorki, ale również uruchomić naszą wyobraźnię.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam uwag.
Jestem za.

sierokosz_ewa_zaklete_drzewo.jpg22  *  EWA SIEROKOSZ  *  Zaklęte drzewa
PLUS. Antoni Rut. Autorka przedstawia nam kolejne prace z cyklu „postacie z innego świata”. Jak zwykle są to dość intrygujące grafiki rysowane, tworzone z fragmentów obrazów świata przyrody, przetwarzane z fotografii. Powstają obrazy rzeczywiste i nierzeczywiste. Opracowanie graficzne pokazuje postacie nierealne, wyimaginowane. Straszne, trochę przerażające, trochę upiorne. Prace tego typu pozwalają nam podczas oglądania poznawać nie tylko fantazję autorki, ale również uruchomić naszą wyobraźnię.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam zdania Jestem zwolennikiem fotografii, która ma jakąś treść, Jeżeli obraz jest tylko formalną zabawą plastyczną, to nie czuję się na siłach, żeby to oceniać.

sowa_adam_kamienice_1.jpg23  *  ADAM SOWA  *  Kamienice 1
PLUS. Antoni Rut. Miejska przestrzeń jest bardzo dobrym miejscem do prowadzenia pewnych artystycznych eksperymentów. Zamknięcie przestrzeni otaczającej nas rzeczywistości w ramach pracy artystycznej jest dobrym kierunkiem w poszukiwaniu własnej drogi artystycznej.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Nie mam uwag.
Jestem za.

wieckowska_milada_smierc.jpg24  *  MILADA WIĘCKOWSKA  *  Śmierć
PLUS. Antoni Rut. Śmierć i przemijanie w świecie przyrody to temat bardzo interesujący. Zjawisko warte zainteresowania, fotografowania i przekazywania szerszej publiczności. Sam temat jednak nie wystarczy. Ważną jest strona techniczna wykonania fotografii a ta nie jest tu najlepsza.

wieckowska_milada_smier_a.jpgMINUS. Władysław Nielipiński. Zdjęcie jest po prostu brzydkie. I to nie dlatego, że pokazuje rozkład zwierzęcej materii, tylko dlatego, że robi to w nieprzemyślany sposób. Zacząłbym od tego, żeby zrezygnować z koloru (zupełnie bez sensu jest to jaskrawo zielone kłębowisko w prawym górnym narożniku), następnie precyzyjnie ustawić płaszczyznę ostrości (najlepiej na oczodole) z zastosowaniem jeszcze mniejszej głębi. Na końcu obracałbym obrazem zastanawiając się jaki układ najpełniej oddaje dramatyzm tej sytuacji. Zobacz propozycję.

wrobel_radoslaw_chata.jpg25  *  RADOSŁAW WRÓBEL  *  Chata
PLUS. Antoni Rut. Gdy wędrujemy, wszystko nam się podoba, każdy kawałek pejzażu wart jest sfotografowania. Przeważnie są to widoki dla nas niecodzienne, a powietrze dodatkowo sprawia, że wszystko nas zachwyca. Zwłaszcza gdy w pejzażu spotykamy dziwne obiekty i widok ich sprawia niebywałe emocje. Kompozycyjnie układ jest dobry, również barwnie dobrze jest fotografia przedstawiona. Intrygujące miejsce. Można tu wykonać wiele ciekawych fotografii nie tylko pejzażu bardziej wykorzystując układ chmur ale również zbliżenia i fragmenty drewnianych ścian malowniczej chatki.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Znajomość kanonów kompozycyjnych pozwala sterować emocjami widza w kierunku pożądanym przez autora. W tym obrazie na pozór wszystko się zgadza, tyle tylko, że nasz wzrok mknie w kierunku krzyżowania się linii wyznaczonych przez „grzbiety” drzew przedłużone spadzistym dachem. Dominantą plastyczną staje się w tym momencie wzburzone niebo, które jak mniemam nie było głównym celem autora. Tytułowa chata postrzegana jest z pewnym opóźnieniem a percepcja pozostałych interesujących partii obrazu wymaga znacznie dłuższej kontemplacji. Zastanawiam, się czy nie byłoby ciekawiej, gdyby autor obniżył usytuowanie aparatu, tak aby szczyt chaty wyszedł ponad ciemne wierzchołki drzew…

wrobel_radoslaw_huta.jpg26  *  RADOSŁAW WRÓBEL  *  Huta
PLUS. Antoni Rut. Przestrzeń jaką widzimy staje się niekiedy inspiracją do wykonania fotografii. Zdolność spostrzegania ciekawego obszaru jest dobrą cechą artysty ponieważ otaczająca nas rzeczywistość zawsze może stanowić dobrą możliwość wykonania ciekawej fotografii lub grafiki.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

MINUS. Władysław Nielipiński. Konstrukcja tego przedstawienia zmusza widza do skoncentrowania wzroku  w lewym dolnym „mocnym” punkcie obrazu. I cóż nasz wzrok tam dostrzega? Niewiadomego pochodzenia białą, nieregularnego kształtu plamkę, która nijak się ma do czystej, wysublimowanej formy całości.

ziemkowski_andrzej_dzis_noca_umrze_miasto.jpg27  *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Dziś w nocy umrze miasto
PLUS. Antoni Rut. Autor przedstawił nam tym razem bardzo interesującą grafikę będącą opowieścią o wydarzeniach, które może nastąpią kiedyś w imaginowanym świecie dzięki bujnej wyobraźni autora. Ta praca to kompozycja, która nie pokazuje rozpoznawalnych przedmiotów, jest układem nieprzedstawiającym innych wartości, poza wartościami estetycznymi, kompozycyjnymi, wrażeniowymi. Interesująco przedstawione zostały poszczególne elementy kompozycji. Ciemne tło barwne obiekty, rozświetlone „miasto” sprawiają wrażenie przestrzenności co w tego rodzaju grafice odgrywa bardzo ważną rolę.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

MINUS. Władysław Nielipiński. Niebieski „ptak” zakłóca równowagę tonalną dzieła przez co obraz wyraźnie „przewraca się” na prawą stronę. Wystarczyłoby po lewej stronie też coś kolorowego dołożyć i już byłoby lepiej. Odrębną sprawa jest sens takiego działania – tworzenie dzieł plastycznych przy pomocy fotografii jest oczywiście uznaną formą działalności artystycznej, ale towarzyszyć, temu powinna jakaś refleksja intelektualna, której w tym obrazie pomimo niebanalnego tytułu – nie dostrzegam.

ziemkowski_andrzej_poznanskie_zaduszki.jpg28  *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Poznańskie zaduszki
PLUS. Antoni Rut. Fragmenty otaczającego świata tworzą bardzo ciekawe układy i jeśli potrafimy je wykorzystać i stworzyć ciekawy układ tychże elementów, dodać dynamikę przez zastosowanie poruszenia i nieostrości, zoomowanie otrzymamy bardzo intrygującą kompozycję.
Proponuję do II etapu.

MINUS. Władysław Nielipiński. Szczytny zamysł odwołania się do metafizyki i „duchowości” tego miejsca nie udał się z powodu nieudolnego, wykonania. O ile rytm „duchów” po prawej i w  środkowej partii obrazu przywołuje słynny wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, jak to do nieba czwórkami szli, to dwie świetlne, ukośne smugi z cienką kreską pomiędzy wychodzące z lewego narożnika do centrum, są zupełnie niewytłumaczalne. Cała lewa strona obrazu  jest nieczytelna i niepotrzebna, a czarnego nieba za dużo. Mam wrażenie, że autor przez przypadek wykonał ten kadr i zachwycony efektem jaki uzyskał, nie przeanalizował znaczenia poszczególnych jego elementów. Aby kolejne multiplikacje nie budziły tylu wątpliwości, należałoby poświęcić im znacznie więcej czasu.

Organizatorzy, Patroni, Sponsorzy

© PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
Kopiowanie, reprodukowanie całości lub fragmentów zdjęć oraz tekstów umieszczonych na tej stronie bez zgody właściciela strony oraz autorów jest
ZABRONIONE

Dodaj komentarz