6 sesja 23.02.2015

XV Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny
PRZESTRZEŃ WYOBRAŹNI
-zdjęcie miesiąca

Ze względu na to, że w poprzedniej edycji pisząc recenzje często powtarzaliśmy się (nasze recenzje nie były uzgadniane przed publikacją) w tej edycji postanowiliśmy pisać recenzje dzieląc się opiniami: pozytywną i negatywną. Na każdej sesji będziemy zamieniać się stronami. Tym razem ja będę doszukiwał się wyłącznie minusów a Władysław Nielipiński będzie zwracał uwagę na plusy w Państwa pracach.

Fotografie biorące udział w szóstej sesji:

Recenzje:

andrzejewska_bozena_xxx3.jpg1  *  BOŻENA ANDRZEJEWSKA  *  xxx3
PLUS. Władysław Nielipiński. Zabawa ze światłem i cieniem od zawsze fascynowała twórców i znamy wiele wybitnych dzieł, u podstaw których legł ten pomysł. W przypadku tej fotografii, pewnie o „wybitnym dziele” jeszcze nie można mówić, ale autorce należy się duży plus za dostrzeżenie tego zjawiska nie ręką ludzką zrobionego.

MINUS. Antoni Rut. Nałożyło się tu kilka błędów. Jeśli robimy fotografię naszemu dziecku nie zauważając interesującego planu to dziecko powinno iść w naszym kierunku bo tył nie zawsze jest ciekawy no i nie wiadomo co to za dziecko. Wykonując fotografię powinniśmy zastanowić się co jest ważne czy osoba czy przestrzeń. Bo tak naprawdę to to dziecko przeszkadza w odbiorze, bez niego byłaby to ciekawa grafika. Oczywiście bez zastosowania tej niemającej uzasadnienia nieostrej otoczki. Może, zdaniem autorki, ta otoczka ma zwrócić uwagę nie na graficzną stronę a na dziecko ale o tym już napisałem wyżej. Poza tym jeśli już – to sylwetka powinna być w centrum a fotografia wykonana bardziej z lewej strony.

ciesielski_piotr_schronienie.jpg2  *  PIOTR CIESIELSKI  *  Schronienie
PLUS. Władysław Nielipiński. Bardzo podobne przedstawienia macierzyństwa, wydają się oczywiste i nie budzą  większych emocji. Zaprezentowanie w tej konwencji więzi łączącej ojca z dzieckiem jest więc znacznie ciekawsze i wywołuje (zwłaszcza u mężczyzn) poczucie sprawiedliwości dziejowej. Zdjęcie jest ładnie zakomponowane, emanuje spokojem i poczuciem bezpieczeństwa.

MINUS. Antoni Rut. Fotografia czarno – biała, oświetlenie bardzo ostre, bardzo kontrastowe, przez co fotografia staje się dość płaska. Takie kontrasty nie nadają fotografii atmosfery ciepłego, bezpiecznego schronienia. Tytuł również nie jest zbyt dobrze dobrany bo z twarzy dziecka bardziej wynika to, że chce się wyrwać a nie bezpiecznie pozostać.
Proponuję do II etapu.

czarnecki_artur_wyjscie_z_cienia_1.jpg3  * ARTUR CZARNECKI  *  Wyjście z cienia 1
PLUS. Władysław Nielipiński. Ireneusz Zjeżdżałka wykonując na pocz. XX w. swoje fotografie w podobnej konwencji (cykl „Sedymentacja”), zyskał sławę najciekawszego dokumentalisty młodego pokolenia. Autor tych dwóch fotografii, ma wszelkie predyspozycje, aby dołączyć do licznego grona jego kontynuatorów, czego na pewnym etapie twórczego rozwoju na pewno nie trzeba się wstydzić.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam negatywnych uwag do tych fotografii.
Proponuję do II etapu.

czarnecki_artur_wyjscie_z_cienia_2.jpg4  * ARTUR CZARNECKI  *  Wyjście z cienia 2
PLUS. Władysław Nielipiński. Ireneusz Zjeżdżałka wykonując na pocz. XX w. swoje fotografie w podobnej konwencji (cykl „Sedymentacja”), zyskał sławę najciekawszego dokumentalisty młodego pokolenia. Autor tych dwóch fotografii, ma wszelkie predyspozycje, aby dołączyć do licznego grona jego kontynuatorów, czego na pewnym etapie twórczego rozwoju na pewno nie trzeba się wstydzić.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam negatywnych uwag do tych fotografii.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

husko_maja_street_art.jpg5  *  MAJA HUSKO  *  Street art.
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesujący portret nocnego miasta, w którym przemykająca postać dziewczyny, parkujące samochody, refleksy świetlne i surrealny napis wchodzą we wzajemną relację, zaciekawiając widza, zmuszając go do zatrzymania i podjęcia próby odkodowania ukrytych znaczeń.

MINUS. Antoni Rut. Po pierwsze to nie powinno tak nagminnie używać się języka angielskiego zamiast polskiego. To jest po prostu brak szacunku do samego siebie. Tak poza tym to fotografia uliczna wymaga refleksu, szybkości w podejmowaniu decyzji. Wydaje się, że tu reakcja na utrwalenie interesującej sytuacji została nieco spóźniona. Sylwetka osoby jest w środku a powinna być po prawej. W tej chwili wiele ciekawego dzieje się z tyłu osoby a więc w złym miejscu. Mając ciekawą scenerię warto nieraz przygotować się i wykonać fotę zaplanowaną, nadal będzie należała do specyficznego gatunku fotografii – fotografii ulicznej ale za to będzie dobrze zakomponowana.
Proponuję do II etapu.

k_Tona1_samotnosc.jpg6  *  Tona 01  *  Samotność
PLUS. Władysław Nielipiński. Fotografia przywołuje skojarzenie z teatrem, ze sceną,  na której odprawia się swoiste misterium sztuki. Awangardowej, nie do końca zrozumiałej, ale intrygującej i nie pozostawiającej widza obojętnym. Tytuł w tym przypadku niepotrzebnie ogranicza możliwe warianty interpretacyjne.

MINUS. Antoni Rut. Co do tego jak pokazać samotność na fotografii zawsze można deliberować i zawsze można dochodzić do różnych wniosków. Tak więc pomysł może nie być złym. Jednak co do wykonania jest nieco gorzej. Autor rozciągnął tło w sposób mało zawodowy. To się inaczej robi. Trzeba to tak zrobić, żeby nie było widać bo bardzo to przeszkadza w odbiorze.
Proponuję do II etapu.

k_Tona1_w_uniesieniu.jpg7  *  Tona 01  *  W uniesieniu
PLUS. Władysław Nielipiński. Niestety – nie chcę wyręczać kolegi, ale ja nie czuję tego „uniesienia”.

k_Tona1_w_uniesieniu_a.jpgMINUS. Antoni Rut. Podstawą dobrej pracy artystycznej zawsze powinna być dobra kompozycja. Zły układ zawsze psuje każdy dobry pomysł. Osobiście odciął bym prawą stronę i dodał nieco dołem, ponieważ teraz to tak trochę wygląda nie na uniesienie a na egzekucję.

kazmierczak_piotr_drzwi.jpg8  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Drzwi
PLUS. Władysław Nielipiński. Trzy doskonałe technicznie zdjęcia, w których autor przekazuje nam swoje spostrzeżenia dotyczące interesującej przestrzeni publicznej. Fotografie te są nie tylko konstatacją pewnych faktów, ale również nie pozbawioną dowcipu  ich autorską interpretacją, wywołującą refleksje ogólnej natury.

MINUS. Antoni Rut. Proste ale interesujące. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

kazmierczak_piotr_monitoring.jpg9  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Monitoring
PLUS. Władysław Nielipiński. Trzy doskonałe technicznie zdjęcia, w których autor przekazuje nam swoje spostrzeżenia dot. interesującej przestrzeni publicznej. Fotografie te są nie tylko konstatacją pewnych faktów, ale również nie pozbawioną dowcipu  ich autorską interpretacją, wywołującą refleksje ogólnej natury.

MINUS. Antoni Rut. Co do strony technicznej i kompozycyjnej fotografii nie mam uwag krytycznych. Jeśli chodzi o tytuł to moim zdaniem czyni on z dobrej fotografii ciekawostkę. Osobiście zmieniłbym tytuł i usunął ze ściany tabliczkę o całodobowej obserwacji.
Proponuję do II etapu.

kazmierczak_piotr_samotna_roza.jpg10  *  PIOTR KAŹMIERCZAK  *  Samotna róża
PLUS. Władysław Nielipiński. Trzy doskonałe technicznie zdjęcia, w których autor przekazuje nam swoje spostrzeżenia dot. interesującej przestrzeni publicznej. Fotografie te są nie tylko konstatacją pewnych faktów, ale również nie pozbawioną dowcipu  ich autorską interpretacją, wywołującą refleksje ogólnej natury.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych jeśli chodzi o sprawy techniczne i kompozycyjne. Ale kicz to jednak jest.

kazmierczak_piotr_treserka.jpg11 * PIOTR KAŹMIERCZAK * Treserka
PLUS. Władysław Nielipiński. Przyjemny nadmorski widoczek. Urokliwość całej sceny sprawia, że jesteśmy przekonani iż dziewczyna też jest śliczna i aż chce się podejść.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych jeśli chodzi o sprawy techniczne i kompozycyjne.
Proponuję do II etapu.

Kielkucka-Zajac_Dorota_Niebo-i-Woda.jpg12 * DOROTA KIEŁKUCKA-ZAJĄC * Niebo i woda
PLUS. Władysław Nielipiński. Cieszy, że autorka widzi interesujące zjawiska z jakimi spotykamy się w naturze – pozostaje życzyć nie ustawania w tych poszukiwaniach.

MINUS. Antoni Rut. Wzmocniłbym fotografię i to dość znacznie tak by nabrała rumieńców. Teraz jest taka słaba, anemiczna a są to barwy wiosny a więc powrotu do życia.
Proponuję do II etapu.

olter_katarzna_zywiolowosc.jpg13  *  KATARZYNA OLTER  *  Żywiołowość
PLUS. Władysław Nielipiński. Obserwując poczynania tej autorki w aktualnej edycji naszego konkursu można z dużym uznaniem odnotować, że coraz bardziej zdecydowanie wkracza w obszar własnego indywidualnego stylu. Wykorzystując stosunkowo skromne środki techniczne osiąga rezultaty typowe dla sztuki  abstrakcyjnej, ale nie pozbawione odniesień do realności.
Jestem za!

MINUS. Antoni Rut. Uważam, że pomysł obu fotografii jest dobry jednak wykonanie moim zdaniem jest słabsze. Fotografia „Żywiołowość jest zbyt mocno rozmyta w związku z tym treść zamazuje się na tyle, że traci się orientację o co w tej fotografii chodzi (w skali 1:1 bo na małej skompresowanej do potrzeb Internetu wygląda to lepiej). Natomiast w pracy energia jest sytuacja odwrotna. Wiatraki są zbyt realistycznie pokazane co z kolei czyni z ciekawej grafiki fotografię prawie realistyczną. Temat fotografii „Żywiołowość” trafniej realizuje w swoich fotografiach Jarosław Gwoździk trzykrotny laureat Złotego Medalu w tym konkursie. Często pokazuje takie fotografie na swoim profilu na fejsie.
Proponuję do II etapu.

olter_katarzyna_energia.jpg13  *  KATARZYNA OLTER  *  Żywiołowość
PLUS. Władysław Nielipiński. Obserwując poczynania tej autorki w aktualnej edycji naszego konkursu można z dużym uznaniem odnotować, że coraz bardziej zdecydowanie wkracza w obszar własnego indywidualnego stylu. Wykorzystując stosunkowo skromne środki techniczne osiąga rezultaty typowe dla sztuki  abstrakcyjnej, ale nie pozbawione odniesień do realności.
Jestem za!

MINUS. Antoni Rut. Uważam, że pomysł obu fotografii jest dobry jednak wykonanie moim zdaniem jest słabsze. Fotografia „Żywiołowość jest zbyt mocno rozmyta w związku z tym treść zamazuje się na tyle, że traci się orientację o co w tej fotografii chodzi (w skali 1:1 bo na małej skompresowanej do potrzeb Internetu wygląda to lepiej). Natomiast w pracy energia jest sytuacja odwrotna. Wiatraki są zbyt realistycznie pokazane co z kolei czyni z ciekawej grafiki fotografię prawie realistyczną. Temat fotografii „Żywiołowość” trafniej realizuje w swoich fotografiach Jarosław Gwoździk trzykrotny laureat Złotego Medalu w tym konkursie. Często pokazuje takie fotografie na swoim profilu na fejsie.
Proponuję do II etapu.

paprocka_iwetta_glebia.jpg15  *  IWETTA PAPROCKA  *  Głębia
PLUS. Władysław Nielipiński. Patrząc na te cztery obrazy przypominające technikę high key (ang. wysoka tonacja – technika wykonywania fotografii polegająca na dobraniu odpowiednich tematów o przewadze nienasyconych, jasnych tonów. W tej technice skala zaczernień pozytywu jest ograniczona do minimum – w zasadzie unika się czarnych płaszczyzn, starając się dobrać jak najwięcej jasnych plam  http://pl.wikipedia.org), odnosi się wrażenie, że autorka w pełni świadomie ogranicza ilość szczegółów doprowadzając widza do stanu koncentracji na wybranych przez nią elementach krajobrazu. Podoba mi się minimalizm tych fotografii ich „czystość”, „klarowność”, „przezroczystość”.
Jestem za!

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.

paprocka_iwetta_jezioro.jpg16 * IWETTA PAPROCKA * Jezioro
PLUS. Władysław Nielipiński. Patrząc na te cztery obrazy przypominające technikę high key (ang. wysoka tonacja – technika wykonywania fotografii polegająca na dobraniu odpowiednich tematów o przewadze nienasyconych, jasnych tonów. W tej technice skala zaczernień pozytywu jest ograniczona do minimum – w zasadzie unika się czarnych płaszczyzn, starając się dobrać jak najwięcej jasnych plam http://pl.wikipedia.org), odnosi się wrażenie, że autorka w pełni świadomie ogranicza ilość szczegółów doprowadzając widza do stanu koncentracji na wybranych przez nią elementach krajobrazu. Podoba mi się minimalizm tych fotografii ich „czystość”, „klarowność”, „przezroczystość”.
Jestem za!

MINUS. Antoni Rut. Z tego cyklu ta fotografia jest najsłabsza. Można by do tego tematu podejść inaczej może z innej strony bo tak to jest to po prostu fotografia przypadkowa a do tego tytuł nadaje jej wartość ciekawostki.

paprocka_iwetta_pole.jpg17  *  IWETTA PAPROCKA  *  Pole
PLUS. Władysław Nielipiński. Patrząc na te cztery obrazy przypominające technikę high key (ang. wysoka tonacja – technika wykonywania fotografii polegająca na dobraniu odpowiednich tematów o przewadze nienasyconych, jasnych tonów. W tej technice skala zaczernień pozytywu jest ograniczona do minimum – w zasadzie unika się czarnych płaszczyzn, starając się dobrać jak najwięcej jasnych plam  http://pl.wikipedia.org), odnosi się wrażenie, że autorka w pełni świadomie ogranicza ilość szczegółów doprowadzając widza do stanu koncentracji na wybranych przez nią elementach krajobrazu. Podoba mi się minimalizm tych fotografii ich „czystość”, „klarowność”, „przezroczystość”.
Jestem za!

MINUS. Antoni Rut. Tego rodzaje fotografie należy zamieniać na „skalę szarości”. Jako czarno-białe będą bardziej wyraziste. Ta fotografia powinna być zdecydowanie mocniejsza.
Proponuję do II etapu.

paprocka_iwetta_stogi.jpg18  *  IWETTA PAPROCKA  *  Stogi
PLUS. Władysław Nielipiński. Patrząc na te cztery obrazy przypominające technikę high key (ang. wysoka tonacja – technika wykonywania fotografii polegająca na dobraniu odpowiednich tematów o przewadze nienasyconych, jasnych tonów. W tej technice skala zaczernień pozytywu jest ograniczona do minimum – w zasadzie unika się czarnych płaszczyzn, starając się dobrać jak najwięcej jasnych plam  http://pl.wikipedia.org), odnosi się wrażenie, że autorka w pełni świadomie ogranicza ilość szczegółów doprowadzając widza do stanu koncentracji na wybranych przez nią elementach krajobrazu. Podoba mi się minimalizm tych fotografii ich „czystość”, „klarowność”, „przezroczystość”.
Jestem za!

MINUS.  Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.

radlak_agnieszka_slady_obecnosci_b.jpg19 * AGNIESZKA RADLAK * Ślady Obecności B – z cyklu Drgania własne
PLUS. Władysław Nielipiński. Niejednoznaczność przedstawienia jest w sztuce jego atutem. Zwłaszcza gdy forma tak jak w tym przypadku współgra z tematem. Cieszymy się formą, nie zastanawiając się za bardzo, co faktycznie autorka sfotografowała. Przykład tytułu, który nie ogranicza wyobraźni.

radlak_agnieszka_slady_obecnosci_b_a.jpgMINUS. Antoni Rut. Fotografia podobna do tej w poprzedniej sesji. Z podobnym błędem. Niby wszystko jest w porządku a jednak coś nie pasuje. Osobiście zrezygnowałbym z tego dolnego gwoździa i ograniczyłbym się do pokazania tylko góry. No i oczywiście zmieniłbym nasycenie.
Proponuję do II etapu.

sielacz_slawomir_w_zimowej_szacie_1.jpg20  *  SŁAWOMIR SIEŁACZ  *  W zimowej szacie 1
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery zimowe pejzaże „wzmocnione” pewną manierą technicznej manipulacji, która może mieć swoich przeciwników, ale stosowana konsekwentnie może tez budzić szacunek i uznanie.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tej fotografii.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

sielacz_slawomir_w_zimowej_szacie_2.jpg21 * SŁAWOMIR SIEŁACZ * W zimowej szacie 2
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery zimowe pejzaże „wzmocnione” pewną manierą technicznej manipulacji, która może mieć swoich przeciwników, ale stosowana konsekwentnie może tez budzić szacunek i uznanie.

MINUS. Antoni Rut. Ta fotografia, moim zdaniem, jest najsłabszą w tym zestawie. Taka sylwetka i taki cień zawsze rozdzierają kompozycję a to nie jest najlepsze rozwiązanie.

sielacz_slawomir_w_zimowej_szacie_3.jpg22  *  SŁAWOMIR SIEŁACZ  *  W zimowej szacie 3
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery zimowe pejzaże „wzmocnione” pewną manierą technicznej manipulacji, która może mieć swoich przeciwników, ale stosowana konsekwentnie może tez budzić szacunek i uznanie.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tej fotografii.
Proponuję do II etapu.

sielacz_slawomir_w_zimowej_szacie_4.jpg23  *  SŁAWOMIR SIEŁACZ  *  W zimowej szacie 4
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery zimowe pejzaże „wzmocnione” pewną manierą technicznej manipulacji, która może mieć swoich przeciwników, ale stosowana konsekwentnie może tez budzić szacunek i uznanie.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tej fotografii.
Proponuję do II etapu.

sierokosz_ewa_cienie.jpg24  *  EWA SIEROKOSZ  *  Cienie
PLUS. Władysław Nielipiński. Autorka wyraźnie nie mogła się zdecydować, która z tych dwóch fotografii jest ciekawsza i scedowała ten obowiązek na nas. No cóż – ja wybieram pierwsze zdjęcie z dwiema małymi postaciami u podstawy tego „liścia” (płomyka) – wpisuje się ono w temat wiecznej wędrówki, poszukiwania tożsamości i życiowego szczęścia. Oczywiście mój wybór jest subiektywny i każdy inny widz, może coś ciekawszego dostrzec w drugiej fotografii. W każdym bądź razie obie fotografie nie powinny być pokazywane obok siebie.

sierokosz_ewa_cienie_a.jpgMINUS. Antoni Rut. Ciekawy pomysł jednak z kompozycją gorzej. Obie kompozycje walą się ponieważ nie są symetryczne. Nie musiałyby być symetryczne ale wtedy sylwetki powinny być w tzw. silnym punkcie. Poza tym jeśli dorabia się aureolę to też powinna być zgodna z układem: albo na środku fotografii albo na środku sylwetek. Proponowałbym również zamienić na czarno-białe, wzmocnić nasycenie i kontrast.
Proponuję do II etapu.

sierokosz_ewa_cienie_1.jpg25  *  EWA SIEROKOSZ  *  Cienie 1
PLUS. Władysław Nielipiński. Autorka wyraźnie nie mogła się zdecydować, która z tych dwóch fotografii jest ciekawsza i scedowała ten obowiązek na nas. No cóż – ja wybieram pierwsze zdjęcie z dwiema małymi postaciami u podstawy tego „liścia” (płomyka) – wpisuje się ono w temat wiecznej wędrówki, poszukiwania tożsamości i życiowego szczęścia. Oczywiście mój wybór jest subiektywny i każdy inny widz, może coś ciekawszego dostrzec w drugiej fotografii. W każdym bądź razie obie fotografie nie powinny być pokazywane obok siebie.

MINUS. Antoni Rut. Ciekawy pomysł jednak z kompozycją gorzej. Obie kompozycje walą się ponieważ nie są symetryczne. Nie musiałyby być symetryczne ale wtedy sylwetki powinny być w tzw. silnym punkcie. Poza tym jeśli dorabia się aureolę to też powinna być zgodna z układem: albo na środku fotografii albo na środku sylwetek. Proponowałbym również zamienić na czarno-białe, wzmocnić nasycenie i kontrast.
Proponuję do II etapu.

sierokosz_ewa_spacer_po_niebie.jpg26  *  EWA SIEROKOSZ  *  Spacer po niebie
PLUS. Władysław Nielipiński. Też bym sobie po niebie chciał pochodzić, chociaż osobiście preferuję samotne spacery – zobacz propozycję.
sierokosz_ewa_spacer_po_niebie_a

sierokosz_ewa_spacer_po_niebie_a.jpg

MINUS. Antoni Rut. Autorka dobrze wykorzystała smugi na niebie do wykonania interesującej grafiki. I na tym niestety się skończyło to co dobre. Moim zdaniem jest tu o jedną sylwetkę za dużo. Do tego w złych miejscach kompozycyjnych. Sylwetki można wkleić tak byle gdzie ale można również wg kanonów sztuki w dobrym punkcie kompozycyjnym. To zależy tylko od autorki, można zrobić dobrą kompozycję albo byle jaką. Poza tym sylwetki są dość niestarannie wycięte, myślę, że autorkę stać na więcej.

sierokosz_ewa_w_ruchu.jpg27  *  EWA SIEROKOSZ  *  W ruchu
PLUS. Władysław Nielipiński. Pomimo sporego wysiłku intelektualnego, nie znajduję w tej fotografii niczego interesującego.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam krytycznych uwag odnośnie wykonania tej fotografii ponieważ każdy eksperyment w sztuce jest dobry a jaką ma wartość czas pokaże.
Proponuję do II etapu.

sowa_adam_ku_lepszemu.jpg28  *  ADAM SOWA  *  Ku lepszemu
PLUS. Władysław Nielipiński. Doceniam zamysł autora jego spostrzegawczość i umiejętność komentowania rzeczywistości, ale w przypadku tego obrazu, pewnie pan Antoni  będzie miał więcej do powiedzenia…

MINUS. Antoni Rut. Nie mam krytycznych uwag odnośnie wykonania tej fotografii. Można by zastanowić się czy nie warto byłoby nieco ściąć lewą i prawą stronę tak by skupić się jedynie na widoku przed i za ścianą.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

ulanowski_lukasz_fabryka_chmur.jpg29 * ŁUKASZ UŁANOWSKI * Fabryka chmur
PLUS. Władysław Nielipiński. Oddaję głos koledze.

MINUS. Antoni Rut. Pomysł jest dobry. Nie mam krytycznych uwag odnośnie wykonania tej fotografii.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.

ulanowski_lukasz_uwertura.jpg30  *  ŁUKASZ UŁANOWSKI  *  Uwertura
PLUS. Władysław Nielipiński. Każda fotografia bazująca na niedopowiedzeniu, bardziej zakrywająca rzeczywistość niż wprost o niej mówiąca może liczyć na zainteresowanie. Wykorzystywanie naturalnej skłonności ludzi do podglądactwa też jest sztuką. Ta fotografia przenosi nas właśnie w świat czyjejś intymności, a zastosowane środki wyrazu wzmacniają to wrażenie odkrywania nie swojej prywatności.

MINUS. Antoni Rut. Pomysł jest dobry. Nie mam krytycznych uwag odnośnie wykonania tej fotografii. Może tylko zmniejszyłbym ilość czerni z góry i z prawej strony.
Proponuję do II etapu.

ulanowski_lukasz_zalacz_mnie.jpg31  *  ŁUKASZ ULANOWSKI  *  Załącz mnie
PLUS. Władysław Nielipiński. Uważna obserwacja otoczenia i „wycinanie” jego fragmentów dla stworzenia interesującej kompozycji, to jedna z ważniejszych cech fotografa. Tylko ten tytuł bym sobie darował.

ulanowski_lukasz_zalacz_mnie_a.jpgMINUS. Antoni Rut. Moim zdaniem należało obciąć całą górę. Nie wnosi ona nic ważnego do całej kompozycji. Poza tym nie bardzo interesujący jest ten żółty nalot. Warto również bardziej zastanawiać się nad nadawaniem tytułów by nie sprowadzały interesującej artystycznej kompozycji do ciekawostki.
Proponuję do II etapu.

wrobel_radoslaw_lis.jpg32 * RADOSŁAW WRÓBEL * Lis
PLUS. Władysław Nielipiński. Dwie fotografie aktu – obie udane, interesujące, może nie zbyt odkrywcze, ale w końcu nie od razu Kraków zbudowano.

MINUS. Antoni Rut. Interesująca fotografia. Natomiast nad kompozycją warto się zastanowić. Tego rodzaju układ zawsze budzi kontrowersje ale też dzięki temu zwraca na siebie uwagę. Zawsze pojawią się pytania dlaczego ta ciemna przestrzeń, czy nie powinna być po prawej stronie modelki. Taki układ może zbyt mocno zwracać uwagę na siebie niż na meritum.
Proponuję do II etapu.

wrobel_radoslaw_srebro.jpg33  *  RADOSŁAW WRÓBEL  *  Srebro
PLUS. Władysław Nielipiński. Dwie fotografie aktu – obie udane, interesujące, może nie zbyt odkrywcze, ale w końcu nie od razu Kraków zbudowano.

MINUS. Antoni Rut. Ten układ jest dość mocno oklepany. Kompozycja skrajnie inna niż poprzednia. Tam zbytnie przesunięcie  ku krawędzi tu z kolei  układ zbyt centralny.
Proponuję do II etapu.

ziemkowski_andrzej_architektura.jpg34  *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Architektura
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery abstrakcje fotograficzne świadczące o dużych umiejętnościach technicznych autora i jego wyczuciu symetrii.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik. Bardzo podobne grafiki autor pokazywał w XI i XIII edycji.
Proponuję do II etapu.

ziemkowski_andrzej_mozaika_1.jpg35 *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Mozaika 1
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery abstrakcje fotograficzne świadczące o dużych umiejętnościach technicznych autora i jego wyczuciu symetrii.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik. Bardzo podobne grafiki autor pokazywał w XI i XIII edycji.
Proponuję do II etapu.

ziemkowski_andrzej_mozaika_2.jpg36  *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Mozaika 2
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery abstrakcje fotograficzne świadczące o dużych umiejętnościach technicznych autora i jego wyczuciu symetrii.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik. Bardzo podobne grafiki autor pokazywał w XI i XIII edycji.
Proponuję do II etapu.

ziemkowski_andrzej_strop_gwiazdzisty.jpg37  *  ANDRZEJ ZIEMKOWSKI  *  Strop gwiaździsty
PLUS. Władysław Nielipiński. Cztery abstrakcje fotograficzne świadczące o dużych umiejętnościach technicznych autora i jego wyczuciu symetrii.

MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik. Bardzo podobne grafiki autor pokazywał w XI i XIII edycji.
Proponuję do II etapu.

Organizatorzy, Patroni, Sponsorzy

© PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
Kopiowanie, reprodukowanie całości lub fragmentów zdjęć oraz tekstów umieszczonych na tej stronie bez zgody właściciela strony oraz autorów jest
ZABRONIONE

Dodaj komentarz