XV Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny
PRZESTRZEŃ WYOBRAŹNI
-zdjęcie miesiąca
Ze względu na to, że w poprzedniej edycji pisząc recenzje często powtarzaliśmy się (nasze recenzje nie były uzgadniane przed publikacją) w tej edycji postanowiliśmy pisać recenzje dzieląc się opiniami: pozytywną i negatywną. Na każdej sesji będziemy zamieniać się stronami. Tym razem ja będę doszukiwał się wyłącznie minusów a Władysław Nielipiński będzie zwracał uwagę na plusy w Państwa pracach.
Fotografie biorące udział w ósmej sesji:
Recenzje:
1 * KATARZYNA BEKIER * Cienie dnia
PLUS. Władysław Nielipiński. Dwie nastrojowe fotografie, których głównym tematem jest słońce. Ślady jego obecności nadają pomieszczeniom nowych znaczeń, przenoszą widza do innego wymiaru, skłaniają do zadumy i chwili refleksji. Brawo dla autorki za umiejętne spotęgowanie tego nastroju techniką cz-b – wygaszenie zbędnych szczegółów, wprowadzenie klimatu opuszczenia, samotności, tęsknoty za dawną świetnością tego miejsca.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Jeśli miałbym coś poprawić to skróciłbym przestrzeń i pokazał mniej okien i mniej czerni co moim zdaniem dałoby lepszą czytelność kompozycji i uczyniłoby z fotografii ciekawą grafikę.
Proponuję do II etapu.
2 * KATARZYNA BEKIER * Czas na muzykę
PLUS. Władysław Nielipiński. Dwie nastrojowe fotografie, których głównym tematem jest słońce. Ślady jego obecności nadają pomieszczeniom nowych znaczeń, przenoszą widza do innego wymiaru, skłaniają do zadumy i chwili refleksji. Brawo dla autorki za umiejętne spotęgowanie tego nastroju techniką cz-b – wygaszenie zbędnych szczegółów, wprowadzenie klimatu wykwintnej elegancji.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Moim zdaniem na fotografii pokazana jest gra świateł a nie muzyka. Tu fortepian przeszkadza jest czarna bryłą przeszkadzającą w odbiorze gry świateł i cieni. Gdyby poczekać aż światło padnie np. na klawiaturę wtedy można byłoby wykorzystać światło i fortepian do kompozycji w której gra światła i elementów fortepianu skłaniała nas do oczekiwania na muzykę.
Proponuję do II etapu.
3 * KATARZYNA BEKIER * Dzień po dniu
PLUS. Władysław Nielipiński. Kolejna fotografia tej samej autorki utwierdza mnie w przekonaniu o ponadprzeciętnej jej umiejętności budowania klimatu przy pomocy prostych technicznych środków wyrazu. Kilkakrotne powtórzenie tego samego motywu bramy w perspektywie zbieżnej skłania do refleksji o mijającym czasie, i kolejnych etapach wędrówki człowieka przez życie. Obraz mógłby być ilustracją do znanej kompozycji Krzysztofa Pendereckiego „Siedem bram Jerozolimy”
MINUS. Antoni Rut. Pomysł dość ciekawy jednak wykonanie gorsze. Powinno się albo tak poskładać fotografie by nie było tego widać, albo tak pokazać, żeby to składanie było bardziej widoczne i spełniało pewna rolę w budowie kompozycji.
Proponuję do II etapu.
4 * KATARZYNA BEKIER * Motyl
PLUS. Władysław Nielipiński. Wizualnie atrakcyjna kompozycja mogąca być projektem dekoracyjnym dla wnętrza jakiejś monumentalnej budowli, bądź grafiką użytkową o wielorakim zastosowaniu w poligrafii i projektach multimedialnych.
MINUS. Antoni Rut. Dla mnie ciekawszą byłaby pojedyncza grafika ponieważ samo jej opracowanie jest już ciekawe a układ kalejdoskopowy sprowadza do takiej banalnej kompozycji.
Proponuję do II etapu.
5 * KATARZYNA BEKIER * Odbicie
PLUS. Władysław Nielipiński. Nowością w tym mało odkrywczym obrazie wodnego odbicia jest multiplikacja głównego obiektu W ten sposób poszerzają się możliwości interpretacyjne i widz może indywidualnie poszukiwać swojego uzasadnienia dla tego rodzaju przedstawień.
MINUS. Antoni Rut. Jak dla mnie za mało widać powierzchnię, w której odbity jest obraz rzeczywistości. Najlepiej kiedy na wodzie są zmarszczki a nawet jakieś śmiecie to wtedy powstaje taka dość ciekawa faktura, która nadaje pracy dodatkową wartość.
Proponuję do II etapu.
6 * KATARZYNA BEKIER * Okno
PLUS. Władysław Nielipiński. Mam duże uznanie dla osób, które w otaczających nas mało atrakcyjnych widokach znajdują elementy nadające im nową jakość, zmieniające wymowę obrazu i jego znaczenie. Tak jest w tym przypadku – odbicie w oknie tego opuszczonego (?), zaniedbanego (?) obiektu skłania nas do optymistycznego patrzenia w przyszłość pomimo mizerii (ruiny) codziennej realności.
MINUS. Antoni Rut. Ciekawy fragment, jednak moim zdaniem inaczej powinno się ten kawałek rzeczywistości sfotografować. W tej chwili jest to zgodnie z tytułem fotografia okna. A w sztuce nie o to chodzi by rejestrować a o to by przedstawiać własny sposób postrzegania świata. Gdyby zmniejszyć powierzchnię pokazaną do np. tylko fragmentu z odbiciem budynków albo samego okna bez ściany, choć i ona jest ciekawa artystycznie, byłaby to ciekawa, zamknięta kompozycja.
Proponuję do II etapu.
7 * KATARZYNA BEKIER * Pejzaż bez ciebie
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesujący układ chmur, ale mam wrażenie, że tym razem autorka nie wykorzystała potencjalnych możliwości tkwiących w tym pejzażu.
MINUS. Antoni Rut. Jedną z wad tej fotografii jest różnica w nasyceniu góry i dołu. Druga to to, że linia horyzontu nie jest w jednej trzeciej. Trzecia to to, że takich fotografii jest wiele i żeby się jakoś przebić ta nasza musi być bardziej porywająca.
8 * KATARZYNA BEKIER * Powtarzalność
PLUS. Władysław Nielipiński. Nowością w tym mało odkrywczym obrazie wodnego odbicia jest multiplikacja głównego obiektu W ten sposób poszerzają się możliwości interpretacyjne i widz może indywidualnie poszukiwać swojego uzasadnienia dla tego rodzaju przedstawień.
MINUS. Antoni Rut. Pomysł dość ciekawy jednak wykonanie gorsze. Powinno się albo tak poskładać fotografie by nie było tego widać, albo tak pokazać, żeby to składanie było bardziej widoczne i spełniało pewną rolę w budowie kompozycji.
Proponuję do II etapu.
9 * KATARZYNA BEKIER * Przemijanie
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca monochromatyczna interpretacja mało ciekawego widoku sprawia, że fotografia nabiera dramatyzmu i egzystencjalnego niepokoju. Zmusza do zatrzymania i głębszej refleksji.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Pomysł jest interesujący, jednak wykonanie słabsze. Nasycenie nie jest równomierne, trzeba by tak sfotografować albo tak opracować by góra i dół były równe. Drugą wadą jest to, że w narożnikach pokazane jest niebo co dodatkowo rozjaśnia kompozycję. Należałoby skupić się na ścianie i jej odbiciu. Wtedy powstałaby ciekawa kompozycja.
10 * KATARZYNA BEKIER * Zawirowania
PLUS. Władysław Nielipiński. Wizualnie atrakcyjna kompozycja mogąca być projektem dekoracyjnym dla wnętrza jakiejś monumentalnej budowli, bądź grafiką użytkową o wielorakim zastosowaniu w poligrafii i projektach multimedialnych.
MINUS. Antoni Rut. Porównując tę pracę z pracą zatytułowaną „Motyl” ta jest słabsza ponieważ tu nie ma ciekawej nawet tej podstawowej części. Podobnie układ kalejdoskopowy sprowadza do takiej banalnej kompozycji. Poza tym tytuł mówi o zawirowaniach, które w zasadzie są niewidoczne a najbardziej w oczy rzuca się ten czarny wzór w centrum.
11 * ANNA BOYARSKAYA * Las
PLUS. Władysław Nielipiński. Kolejny pomysł na przedstawienie znajomego motywu w nietypowy sposób – intrygujące przenikanie się planów ostrych z nieostrościami sprawia, że przez dłuższy czas z zainteresowaniem kontemplujemy ten obraz i nie czujemy znużenia !
MINUS. Antoni Rut. Ograniczyłbym się do pokazania tylko jednej części albo tej z górnym odbiciem albo z dolnym. Nie jest dobrze jeśli w kompozycji graficznej, jaką niewątpliwie ta fotografia jest, są nieostre dwa plany. Zawsze jest lepiej jak nieostry jest drugi plan.
Proponuję do II etapu.
12 * ANNA BOYARSKAYA * Śnieg
PLUS. Władysław Nielipiński. Fotografia jak kadr ze starego filmu… za chwilę pojawi się garbus z ciężkim pakunkiem, śmiesznym krokiem przemieści się w zgodzie z zasadami kompozycji i zniknie za „znakiem zakazu”. Niezależnie od klimatu widz może się zastanawiać nad zastosowaną techniką. Obraz wygląda jakby była to fotografia otworkowa, ale wtedy skąd ten śnieg ? Może zrobiona przez szybę? A może to płatek śniegu siadł na obiektywie i stąd te „przestrzenne” nieostrości?
MINUS. Antoni Rut. Można by trochę zmniejszyć pokazaną przestrzeń.
Proponuję do II etapu.
13 * ARTUR CZARNECKI * Oświecenie
PLUS. Władysław Nielipiński. Zaproponowany przez autora wycinek rzeczywistości, dzięki „ciasnemu” skadrowaniu i technice cz-b, traci swoje dokumentalne znaczenie i staje się pożywką dla wyobraźni widza i jego wrażliwości.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Proponowałbym wykonać fotografie bez tego „oświecenia”. Sądzę że byłaby ciekawsza. Tu wydaje się, że tytuł został dorobiony do złej fotografii albo tytuł uzasadnia, że zła fotografia jest dobra.
Proponuję do II etapu.
14 * IWETTA GINTON-PAPROCKA * Formy
PLUS. Władysław Nielipiński. Nie sposób omawiać fotografii tej autorki jako pojedynczych obrazów, nawet jeżeli treściowo każdy traktuje o czym innym. Wspólną cechą ich wszystkich jest minimalizm formalny, czyli oszczędność w ilości elementów otoczenia zakomponowanych w proste niewyszukane kadry. Stonowana pastelowa kolorystyka, (lub przejście do skali szarości w obrazie „rozdział”) wprawia widza w nastrój błogiej kontemplacji. Jeżeli miałbym poszukiwać wzorców, punktów odniesień dla tych fotografii to drążyłbym niewielką książeczkę Charlotte Cotton „Fotografia jako sztuka współczesna”. W tym kontekście największe wrażenie robi na mnie fotografia pt. „monotonia”, jako żywo przypominająca prace francuskiego artysty Jean-Marca Bustamante’a z cyklu „Czegoś brakuje”. Artysta od ponad dwudziestu pięciu lat szuka obrazów w sceneriach obrzeży miast i innych miejsc przetworzonych przez człowieka, które nie tylko są faktami dot. konkretnego miejsca na ziemi, ale również prostymi formami niosącymi znaczenie wizualne.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Wyprostowałbym ten zbiornik po lewej. Taki przechył razi w kompozycji geometrycznej zbudowanej z realistycznej przestrzeni.
Proponuję do II etapu.
15 * IWETTA GINTON PAPROCKA * Miejscówka
PLUS. Władysław Nielipiński. Nie sposób omawiać fotografii tej autorki jako pojedynczych obrazów, nawet jeżeli treściowo każdy traktuje o czym innym. Wspólna cechą ich wszystkich jest minimalizm formalny, czyli oszczędność w ilości elementów otoczenia zakomponowanych w proste niewyszukane kadry. Stonowana pastelowa kolorystyka, (lub przejście do skali szarości w obrazie „rozdział”) wprawia widza w nastrój błogiej kontemplacji. Jeżeli miałbym poszukiwać wzorców, punktów odniesień dla tych fotografii to drążyłbym niewielką książeczkę Charlotte Cotton „Fotografia jako sztuka współczesna”. W tym kontekście największe wrażenie robi na mnie fotografia pt. „monotonia”, jako żywo przypominająca prace francuskiego artysty Jean-Marca Bustamante’a z cyklu „Czegoś brakuje”. Artysta od ponad dwudziestu pięciu lat szuka obrazów w sceneriach obrzeży miast i innych miejsc przetworzonych przez człowieka, które nie tylko są faktami dot. konkretnego miejsca na ziemi , ale również prostymi formami niosącymi znaczenie wizualne. Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Uporządkowałbym kompozycję usuwając nieco góry i prawej strony.
Proponuję do II etapu.
16 * IWETTA GINTON PAPROCKA * Monotonia
PLUS. Władysław Nielipiński. Nie sposób omawiać fotografii tej autorki jako pojedynczych obrazów, nawet jeżeli treściowo każdy traktuje o czym innym. Wspólna cechą ich wszystkich jest minimalizm formalny, czyli oszczędność w ilości elementów otoczenia zakomponowanych w proste niewyszukane kadry. Stonowana pastelowa kolorystyka, (lub przejście do skali szarości w obrazie „rozdział”) wprawia widza w nastrój błogiej kontemplacji. Jeżeli miałbym poszukiwać wzorców, punktów odniesień dla tych fotografii to drążyłbym niewielką książeczkę Charlotte Cotton „Fotografia jako sztuka współczesna”. W tym kontekście największe wrażenie robi na mnie fotografia pt. „monotonia”, jako żywo przypominająca prace francuskiego artysty Jean-Marca Bustamante’a z cyklu „Czegoś brakuje”. Artysta od ponad dwudziestu pięciu lat szuka obrazów w sceneriach obrzeży miast i innych miejsc przetworzonych przez człowieka, które nie tylko są faktami dot. konkretnego miejsca na ziemi , ale również prostymi formami niosącymi znaczenie wizualne. Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Czy warto monotonię fotografować? Na pewno warto zadbać by dominanta była w silnym punkcie. Umieszczenie w tym miejscu czerwonego punktu na w zasadzie szarym tle jest karygodne.
17 * IWETTA GINTON PAPROCKA * Rozdział
PLUS. Władysław Nielipiński. Nie sposób omawiać fotografii tej autorki jako pojedynczych obrazów, nawet jeżeli treściowo każdy traktuje o czym innym. Wspólna cechą ich wszystkich jest minimalizm formalny, czyli oszczędność w ilości elementów otoczenia zakomponowanych w proste niewyszukane kadry. Stonowana pastelowa kolorystyka, (lub przejście do skali szarości w obrazie „rozdział”) wprawia widza w nastrój błogiej kontemplacji. Jeżeli miałbym poszukiwać wzorców, punktów odniesień dla tych fotografii to drążyłbym niewielką książeczkę Charlotte Cotton „Fotografia jako sztuka współczesna”. W tym kontekście największe wrażenie robi na mnie fotografia pt. „monotonia”, jako żywo przypominająca prace francuskiego artysty Jean-Marca Bustamante’a z cyklu „Czegoś brakuje”. Artysta od ponad dwudziestu pięciu lat szuka obrazów w sceneriach obrzeży miast i innych miejsc przetworzonych przez człowieka, które nie tylko są faktami dot. konkretnego miejsca na ziemi , ale również prostymi formami niosącymi znaczenie wizualne. Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Gdyby odciąć lewej strony tak by pozbyć się tego dodatkowego punktu byłoby nieźle.
18 * IWETTA GINTON PAPROCKA * Zieleń Miejska
PLUS. Władysław Nielipiński. Nie sposób omawiać fotografii tej autorki jako pojedynczych obrazów, nawet jeżeli treściowo każdy traktuje o czym innym. Wspólna cechą ich wszystkich jest minimalizm formalny, czyli oszczędność w ilości elementów otoczenia zakomponowanych w proste niewyszukane kadry. Stonowana pastelowa kolorystyka, (lub przejście do skali szarości w obrazie „rozdział”) wprawia widza w nastrój błogiej kontemplacji. Jeżeli miałbym poszukiwać wzorców, punktów odniesień dla tych fotografii to drążyłbym niewielką książeczkę Charlotte Cotton „Fotografia jako sztuka współczesna”. W tym kontekście największe wrażenie robi na mnie fotografia pt. „monotonia”, jako żywo przypominająca prace francuskiego artysty Jean-Marca Bustamante’a z cyklu „Czegoś brakuje”. Artysta od ponad dwudziestu pięciu lat szuka obrazów w sceneriach obrzeży miast i innych miejsc przetworzonych przez człowieka, które nie tylko są faktami dot. konkretnego miejsca na ziemi , ale również prostymi formami niosącymi znaczenie wizualne. Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Podstawową wadą tego rodzaju fotografii jest nierówne oświetlenie. Musi być równo oświetlona powierzchnia tła by dobrze widoczny był sens fotografii.
19 * MAJA HUSKO * Moje miasto nocą
PLUS. Władysław Nielipiński. Do niedawna przeważał pogląd, że „dobra” fotografia to nie literatura i sytuowanie w kadrze tekstów, które mają poza wizualne znaczenie jest błędem. Fotografia postmodernistyczna rozprawiła się z tym sądem i wielu współczesnych twórców programowo wykorzystuje możliwość oddziaływania zarówno tekstem jak i obrazem. Wydaje się, że w przypadku fotografii tej autorki mamy właśnie do czynienia z taka sytuacją – umieszczone w kadrze napisy otwierają przed widzem nowe możliwości interpretacyjne, a cz-b technika zmusza do koncentrowania się właśnie na nich.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
20 * MAJA HUSKO * Street art.
PLUS. Władysław Nielipiński. Do niedawna przeważał pogląd, że „dobra” fotografia to nie literatura i sytuowanie w kadrze tekstów, które maja poza wizualne znaczenie jest błędem. Fotografia postmodernistyczna rozprawiła się z tym sądem i wielu współczesnych twórców programowo wykorzystuje możliwość oddziaływania zarówno tekstem jak i obrazem. Wydaje się, że w przypadku fotografii tej autorki mamy właśnie do czynienia z taka sytuacją – umieszczone w kadrze napisy otwierają przed widzem nowe możliwości interpretacyjne, a cz-b technika zmusza do koncentrowania się właśnie na nich.
MINUS. Antoni Rut. Poza tytułem nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.
21 * AGNIESZKA KACPRZAK * Euforia
PLUS. Władysław Nielipiński. Ukazanie stanów emocjonalnych człowieka w prostych kadrach cz-b fotografii, jest zadaniem bardzo trudnym, często przerastającym możliwości nawet bardzo doświadczonych twórców. Dlatego prezentowane fotografie traktuję bardziej w kategoriach zabawy, a sam pomysł polecam wykorzystać w zajęciach edukacyjnych np. z dziećmi…
MINUS. Antoni Rut. Tak prawdę powiedziawszy ten cykl zdjęć nie podoba mi się. Euforia pokazana w czerni to tak jakby śmiać się na pogrzebie. Strach też nie jest najlepiej pokazany bardziej pokazany jest jak zaciekawienie. Fotografie z „żabiej” perspektywy nie są najlepszym rozwiązaniem.
22 * AGNIESZKA KACPRZAK * Strach
PLUS. Władysław Nielipiński. Ukazanie stanów emocjonalnych człowieka w prostych kadrach cz-b fotografii, jest zadaniem bardzo trudnym, często przerastającym możliwości nawet bardzo doświadczonych twórców. Dlatego prezentowane fotografie traktuję bardziej w kategoriach zabawy, a sam pomysł polecam wykorzystać w zajęciach edukacyjnych np. z dziećmi…
MINUS. Antoni Rut. Tak prawdę powiedziawszy ten cykl zdjęć nie podoba mi się. Euforia pokazana w czerni to tak jakby śmiać się na pogrzebie. Strach też nie jest najlepiej pokazany bardziej pokazany jest jak zaciekawienie. Fotografie z „żabiej” perspektywy nie są najlepszym rozwiązaniem.
23 * AGNIESZKA KACPRZAK * Uwolnienie
PLUS. Władysław Nielipiński. Ukazanie stanów emocjonalnych człowieka w prostych kadrach cz-b fotografii, jest zadaniem bardzo trudnym, często przerastającym możliwości nawet bardzo doświadczonych twórców. Dlatego prezentowane fotografie traktuję bardziej w kategoriach zabawy, a sam pomysł polecam wykorzystać w zajęciach edukacyjnych np. z dziećmi…
MINUS. Antoni Rut. Tak prawdę powiedziawszy ten cykl zdjęć nie podoba mi się. Euforia pokazana w czerni to tak jakby śmiać się na pogrzebie. Strach też nie jest najlepiej pokazany bardziej pokazany jest jak zaciekawienie. Fotografie z „żabiej” perspektywy nie są najlepszym rozwiązaniem.
Proponuję do II etapu.
24 * PIOTR KAŹMIERCZAK * Gdzieś na złomowisku
PLUS. Władysław Nielipiński. Pozytywny efekt uchwycenia w jednym miejscu dość absurdalnej sytuacji, zmuszającej widza do głębszej analizy zastanego widoku psuje niestety wyjaśniający wszystko tytuł…
MINUS. Antoni Rut. Po pierwsze złomowiska tu nie widać. Po drugie warto odciąć jasny pas u góry i nieco zwęzić całość. Dałoby to dobry efekt.
Proponuję do II etapu.
25 * PIOTR KAŹMIERCZAK * Przejście
PLUS. Władysław Nielipiński. Bardzo ładna „klasyczna” fotografia fragmentu architektury, ładnie wypracowane i światła i cienie, wszystko na swoim miejscu…
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.
26 * PIOTR KAŹMIERCZAK * Ruiny
PLUS. Nietypowy pomysł spojrzenia na ruinę od wewnątrz. Pokazane fragmenty rozsypującej się budowli wystarczająco uruchamiają wyobraźnię widza co do potencjalnego widoku całości, a wiosenna zieleń kontrastując z głównym tematem daje nadzieję na odrodzenie się do nowego życia.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych jeśli chodzi o sprawy techniczne i kompozycyjne.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
27 * PIOTR KAŹMIERCZAK * Soczewki
PLUS. Władysław Nielipiński. Niestety, ale w przypadku tej fotografii nic pozytywnego nie przychodzi mi do głowy…
MINUS. Antoni Rut. Szkoda, że góra jest nieostra. To zawsze pogarsza jakość grafiki
Proponuję do II etapu.
28 * DOROTA KIEŁKUCKA-ZAJĄC * Gniazdo
PLUS. Władysław Nielipiński. Ładny obrazek w stylu high key (ang. wysoka tonacja) – technika wykonywania fotografii polegająca na dobraniu odpowiednich tematów o przewadze nienasyconych, jasnych tonów. W tej technice skala zaczernień pozytywu jest ograniczona do minimum – w zasadzie unika się czarnych płaszczyzn, starając się dobrać jak najwięcej jasnych plam. Istotnym elementem tego obrazu jest tytułowe gniazdo, które wprowadza pewien dyskomfort psychiczny, ale równocześnie nadaje mu indywidualny charakter.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych choć jak dla mnie kompozycja jest zbyt centralna.
Proponuję do II etapu.
29 * BEATA MAKOWSKA * Rytmy
PLUS. Władysław Nielipiński. Niestety, nie widzę nic pozytywnego w tej fotografii.
MINUS. Antoni Rut. Osobiście ściąłbym nieco lewej strony tak by nie było widać realizmu w tej fotografii.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
30 * KATARZYNA OLTER * Mrowisko
PLUS. Władysław Nielipiński. Obraz będący kwintesencją tego, co kojarzy się nam z osiedlowym blokowiskiem. Bardzo podobna fotografia, Andreasa Gursky’ego „99 Cents” pokazująca wnętrze supermarketu z 2001 roku należy do najdroższych zdjęć świata (w 2007 roku praca ta została sprzedana za kwotę 3,3 mln dolarów). W „Historii fotografii” Wolfganga Kempa (Uniwersitas) czytamy: „Ważną rolę odgrywa rozciągłość obiektu i jej pochodna, rozciągłość obrazu – jako indeks nieskończenie kontynuowalnych mas i struktur.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
31 * KATARZYNA OLTER * Spojrzenie
PLUS. Władysław Nielipiński. Przedstawienie bardziej malarskie niż fotograficzne; dyskurs plastyczny, bardzo współczesny i intrygujący. Imitacja plakatu reklamowego na wzór Barbary Kruger.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Trochę duża ta sylwetka. Wygląda na plakat do serialu „ktokolwiek widział? Ktokolwiek wie?”. Pomysł dobry ale trzeba by nad nim jeszcze trochę popracować.
Proponuję do II etapu.
32 * AGNIESZKA RADLAK * Inne Spojrzenia B – z cyklu Drgania własne
PLUS. Władysław Nielipiński. Ta propozycja „okularowej kompozycji” jest zdecydowanie ciekawsza od tej prezentowanej w poprzedniej sesji. Podoba mi się kompozycja tego obrazu, złożona z niewielu elementów wchodzących we wzajemny domyślny związek.
MINUS. Antoni Rut. Mamy tu dwie różne prace; po prawej i po lewej, nawet gdyby to miała być jedna praca to granica powinna być w jednej trzeciej. Ale nawet gdyby to i tak prawa strona niczego nie wnosi. Gdyby pozostać tylko po lewej stronie i zmienić nieco układ okularów w stosunku do całej lewej strony byłaby całkiem ciekawa kompozycja.
Proponuję do II etapu.
33 * KAJA RAJCHEL * Centrum uwagi
PLUS. Władysław Nielipiński. Coraz modniejsza staje się tzw. fotografia uliczna, której głównym walorem jest rejestrowanie życia ulicy „na gorąco” bez przykładania większej uwagi do walorów artystycznych. Rejestrujemy sam fakt dla niego samego, a poprzez media społecznościowe zapewniamy sobie całkiem sporą widownię. Tak też można widzieć rolę fotografii.
MINUS. Antoni Rut. Odciąłbym czarną kreskę z góry i z prawej, no i coś trzeba by zrobić z tym kawałkiem dłoni na poręczy z lewej strony.
Proponuję do II etapu.
34 * KAJA RAJCHEL * Lunch
PLUS. Władysław Nielipiński. Fotografia ta koresponduje z poglądami amerykańskiego fotografa Paula Stranda, który w latach dwudziestych XX w. dowodził, że nieistotne jest pytanie czy fotografia jest sztuką, a znacznie ważniejsze jest to iż może być narzędziem nowego sposobu widzenia – absolutnie i niezdeterminowanie obiektywnego (proponuję porównać z pracą Stranda „Wall Street”).
MINUS. Antoni Rut. Trudno skojarzyć przesłanie tej fotografii.
35 * KAJA RAJCHEL * Sztuka dla sztuki
PLUS. Władysław Nielipiński. Coraz modniejsza staje się tzw. fotografia uliczna, której głównym walorem jest rejestrowanie życia ulicy „na gorąco” bez przykładania większej uwagi do walorów artystycznych. Rejestrujemy sam fakt dla niego samego, a poprzez media społecznościowe zapewniamy sobie całkiem sporą widownię. Tak też można widzieć rolę fotografii.
MINUS. Antoni Rut. Kompozycja jest bardzo ważna nawet w fotografii ulicznej. Tu mamy za dużo góry nic nie wnoszącej do całości. Również na dole mamy jakieś czoło, które komplikuje czytelność kompozycji. Trzeba było poczekać aż ludzie przejdą albo podejść do przodu i zrobić ciekawą fotę. Można też było sfotografować przechodzących ludzi a w tle tworzącą murala, to też mogło by być ciekawe.
Proponuję do II etapu.
36 * KAJA RAJCHEL * Wieczór w Grays
PLUS. Władysław Nielipiński. Mimo, iż bardzo lubię nadmorskie widoczki – w tym nie znajduję niczego specjalnie interesującego.
MINUS. Antoni Rut. Za dużo jasnego nieba, które jako jednolita powierzchnia nie daje pracy niczego dodatniego. Wszystko co ciekawe znajduje się w środku i temu należało poświęcić całą uwagę.
Proponuję do II etapu.
37 * ARTUR RUTKOWSKI * Sarna
PLUS. Władysław Nielipiński. Zawsze podziwiam fotografów przyrody i zazdroszczę im tej umiejętności obcowania z darami natury.
MINUS. Antoni Rut. Taką fotografią nie chwaliłbym się. Pozycja zwierzęcia nie jest ani fotogeniczna ani ciekawa ani nie interesująca.
Proponuję do II etapu.
38 * SŁAWOMIR SIEŁACZ * Poranne mgły 3
PLUS. Władysław Nielipiński. Piękne, wymalowane porannym słońcem zdjęcie do kalendarza.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tej fotografii. No może bym tylko wzmocnił nasycenie.
Proponuję do II etapu.
39 * SŁAWOMIR SIEŁACZ * Poranne mgły 4
PLUS. Władysław Nielipiński. Piękne, wymalowane porannym słońcem zdjęcie do kalendarza.
MINUS. Antoni Rut. Taka piękna mgiełka, taki piękny widok. Po co to psuć jakimiś czarnymi elementami wgryzającymi się w piękno krajobrazu?
40 * SŁAWOMIR SIEŁACZ * Pory roku 1
PLUS. Władysław Nielipiński. Piękne zdjęcie do kalendarza.
MINUS. Antoni Rut. Gdyby ta zieleń była mniejszym punktem na tej niebieskiej płaszczyźnie na pewno byłoby to lepiej.
Proponuję do II etapu.
41 * SŁAWOMIR SIEŁACZ * Pory roku 2
PLUS. Władysław Nielipiński. Piękne zdjęcie do kalendarza.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
42 * SŁAWOMIR SIEŁACZ * Pory roku 3
PLUS. Władysław Nielipiński. Piękne zdjęcie do kalendarza.
MINUS. Antoni Rut. Ze względu na to, że niebo nie jest zbyt atrakcyjne ograniczyłbym się do pokazanie tylko lasu i wody z tymi palami na pierwszym planie. Te wystające pale na tej fotografii są dobrze pokazane i maja swoje miejsce odwrotnie niż w pracy „Poranne mgły 4”.
Proponuję do II etapu.
43 * SŁAWOMIR SIEŁACZ * Pory roku 4
PLUS. Władysław Nielipiński. Piękne zdjęcie do kalendarza.
MINUS. Antoni Rut. Fotografia jest moim zdaniem zbyt rozjaśniona.
Proponuję do II etapu.
44 * EWA SIEROKOSZ * Dziwadło
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca ilustracja na okładkę płyty, do jakiejś książki, albo innej bajki.
MINUS. Antoni Rut. Gdyby pokazać tylko tę dużą twarz bez tego dziwadła byłaby całkiem interesująca praca.
Proponuję do II etapu.
45 * EWA SIEROKOSZ * Krzyk
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca ilustracja na okładkę płyty, do jakiejś książki, albo innej bajki.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam zdania.
Proponuję do II etapu.
46 * EWA SIEROKOSZ * Maska
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca ilustracja na okładkę płyty, do jakiejś książki, albo innej bajki.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
47 * KRZYSZTOF ŚLACHCIAK * 0
PLUS. Władysław Nielipiński. Surrealiści w różnego rodzaju fotografiach nie szukali ani mimesis, ani informacji, czy struktury, ani nawet jakiejś niezwykłej perspektywy. Oczekiwano nieoczekiwanego. Każde odkrycie osobliwości w realistycznym medium fotografii, było triumfem surrealizmu. Eksperymentowanie z techniką – rayografia (fotogram), solaryzacja, fotomontaż i fotorysunek biorą początek od Mana Raya (1860-1976) i dobrze, że wciąż są jego naśladowcy i kontynuatorzy.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.
48 * KRZYSZTOF ŚLACHCIAK * 11
PLUS. Władysław Nielipiński. Surrealiści w różnego rodzaju fotografiach nie szukali ani mimesis, ani informacji, czy struktury, ani nawet jakiejś niezwykłej perspektywy. Oczekiwano nieoczekiwanego. Każde odkrycie osobliwości w realistycznym medium fotografii, było triumfem surrealizmu. Eksperymentowanie z techniką – rayografia (fotogram), solaryzacja, fotomontaż i fotorysunek biorą początek od Mana Raya (1860-1976) i dobrze, że wciąż są jego naśladowcy i kontynuatorzy.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
49 * KRZYSZTOF ŚLACHCIAK * 18
PLUS. Władysław Nielipiński. Surrealiści w różnego rodzaju fotografiach nie szukali ani mimesis, ani informacji, czy struktury, ani nawet jakiejś niezwykłej perspektywy. Oczekiwano nieoczekiwanego. Każde odkrycie osobliwości w realistycznym medium fotografii, było triumfem surrealizmu. Eksperymentowanie z techniką – rayografia (fotogram), solaryzacja, fotomontaż i fotorysunek biorą początek od Mana Raya (1860-1976) i dobrze, że wciąż są jego naśladowcy i kontynuatorzy.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.
50 * ADAM SOWA * Dzień dobry
PLUS. Władysław Nielipiński. Nie widzę nic pozytywnego w tej fotografii.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.
51 * Tona 01 * Czyste spojrzenie
PLUS. Władysław Nielipiński. Dyskutowałem kiedyś z malarką, która prezentowała mi podobne kadry naszej ziemi ukwieconej, a jej uzasadnieniem dla wykonywania takich fotografii była chęć wykorzystania ich do dalszych przetworzeń malarskich. Ja dołożyłbym jeszcze jeden ich walor – terapeutyczne możliwości oddziaływania na osoby nadpobudliwe.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Pierwszy plan powinien być ostry. Zielony pas w tego rodzaju kompozycji powinien być w jednej trzeciej. Przekomponowanie fotografii nie jest czymś skomplikowanym.
Proponuję do II etapu.
52 * Tona 01 * W trawach
PLUS. Władysław Nielipiński. Łódka jaka jest – każdy widzi
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu.
53 * Tona 01 * Z żarliwością
PLUS. Władysław Nielipiński. Obrazek jak malowanie z możliwością wykorzystania w czasopismach religijnych. Szkoda, że cz-b.
MINUS. Antoni Rut. Pomimo tytułu, sama scena wygląda dość sztucznie. Poza tym z punktu widzenia kompozycji jest źle wykonana chociażby z powodu tego, że górna część krzyża wchodzi w gałęzie. Poza tym niebo jest w sposób zauważalny dodane albo wzmocnione. Myślę, że autorka powinna do tej fotografii jeszcze raz podejść i sfotografować tak by krzyż nie zahaczał o gałęzie, by klęcząca osoba nie była na tle krzaków, których końcówki wyglądają jak rogi wyrastające z głowy chłopca. To są szczegóły ale to wszystko fotografujący powinien zauważyć.
Proponuję do II etapu.
54 * MAGDALENA TRACZ * Sezon w pełni
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca kompozycja stworzona przez naturę, została zauważona i twórczo przetworzona.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Fotografia ma podstawową wadę. Jest dwoma fotografiami sklejonymi razem zupełnie niepotrzebnie. Można by zrobić bardzo interesujące dwie kompozycje. Poza tym podział fotografii jest w niekorzystnym miejscu.
Proponuję do II etapu.
55 * MAGDALENA TRACZ * Ślady
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca kompozycja stworzona przez naturę, została zauważona i twórczo przetworzona.
Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Fotografia ma podstawową wadę. Jest dwoma fotografiami sklejonymi razem zupełnie niepotrzebnie. Można by zrobić bardzo interesujące dwie kompozycje. Poza tym podział fotografii jest w niekorzystnym miejscu.
Proponuję do II etapu.
56 * MAGDALENA TRACZ * Zakamarki
PLUS. Władysław Nielipiński. Interesująca kompozycja stworzona przez naturę, została zauważona i twórczo przetworzona. Jestem za!
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
57 * ŁUKASZ UŁANOWSKI * Drzwi do marzeń
PLUS. Władysław Nielipiński. Cechą tej fotografii jest minimalizm formalny, czyli oszczędność w ilości elementów otoczenia zakomponowanych w prosty niewyszukany kadr. Stonowana pastelowa kolorystyka, wprawia widza w nastrój błogiej kontemplacji.
MINUS. Antoni Rut. Pomysł jest dobry. Jednak coś mi nie pasuje, może za dużo jasnej góry, może ta góra powinna być bardziej wyrównana tonalnie z częścią dolną? Może w kwadracie?
Proponuję do II etapu.
58 * ŁUKASZ UŁANOWSKI * Zaplecze
PLUS. Władysław Nielipiński. Intrygująca forma idzie w parze z możliwością wielotorowej interpretacji. Inteligentnie zbudowany nastrój nie pozwala na obojętność wobec zastanej sytuacji.
MINUS. Antoni Rut. Pomysł jest dobry. Jednak kompozycja niekoniecznie. W tego rodzaju kompozycjach ważnym jest to gdzie znajduje się punkt dominujący (najważniejszy element kompozycji). Fotografując można to sobie zaplanować, bo w tej chwili dopasowywanie kadru do tego by czerwony punkt znalazł się w jednej trzeciej da mizerne efekty.
Proponuję do II etapu.
59 * IWONA WILCZEK * Nieoczywistości
PLUS. Władysław Nielipiński. Wizualnie atrakcyjna kompozycja graficzna mogąca znaleźć zastosowanie w poligrafii i projektach multimedialnych.
MINUS. Antoni Rut. Tworzenie grafik kalejdoskopowych z fragmentów otaczającej nas rzeczywistości jest trudniejszym zadaniem niż by się wydawało. Trzeba dobrać odpowiedni fragment tak by po złożeniu wszystko miało swój sens. Tu nie udało się wykonać dobrej grafiki ponieważ podstawowy fragment nie był fotografią nadająca się do tego rodzaju manipulacji. Powinno wybrać się fragment, w którym linie są bardziej zdecydowane a tło nie przykrywa głównego motywu. Cały środek tej kompozycji jest mało czytelny co zmniejsza wartość całości.
Proponuję do II etapu.
60 * RADOSŁAW WRÓBEL * Przed zawodami 1
PLUS. Władysław Nielipiński. Fotografie 1 i 2 traktowane łącznie można odebrać jako głos w dyskusji o feminizmie, gender i problemach z własną tożsamością. W tym kontekście wszystkie próby podejmowane przez sztukę należy traktować z dużą dozą wyrozumiałości i szacunku.
MINUS. Antoni Rut. Uważam, że są dwa piękna: piękno ciała kobiety i piękno ciała mężczyzny. Dwa w jednym dla mnie jest dziwolągiem. Kulturystyka u kobiet jest psuciem piękna ciała kobiety. A fotografowanie tego? Każdy fotografuje to co lubi. Nieraz ma to sens a nieraz nie. Co do kompozycji można zastanowić się nad układem bo ten nie jest najlepszym rozwiązaniem choćby dlatego, że zamiast skupić się na temacie zadajemy pytanie: po co tyle wolnej przestrzeni?
Proponuję do II etapu.
61 * RADOSŁAW WRÓBEL * Przed zawodami 2
PLUS. Władysław Nielipiński. Fotografie 1 i 2 traktowane łącznie można odebrać jako głos w dyskusji o feminizmie, gender i problemach z własną tożsamością. W tym kontekście wszystkie próby podejmowane przez sztukę należy traktować z dużą dozą wyrozumiałości i szacunku. Podoba mi się czysta, klarowna forma tych fotografii.
MINUS. Antoni Rut. Uważam, że są dwa piękna: piękno ciała kobiety i piękno ciała mężczyzny. Dwa w jednym dla mnie jest dziwolągiem. Kulturystyka u kobiet jest psuciem piękna ciała kobiety. A fotografowanie tego? Każdy fotografuje to co lubi. Nieraz ma to sens a nieraz nie. Co do kompozycji można zastanowić się nad układem bo ten nie jest najlepszym rozwiązaniem choćby dlatego, że zamiast skupić się na temacie zadajemy pytanie: po co tyle wolnej przestrzeni?
Proponuję do II etapu.
62 * RADOSŁAW WRÓBEL * Wiosna
PLUS. Władysław Nielipiński. „Motylem jestem…” – chciałoby się zaśpiewać za Ireną Jarocką. Piękna dziewczyna.
MINUS. Antoni Rut. Zdecydowanie wolę tę fotografię niż te dwie poprzednie. Natomiast nad kompozycją warto się zastanowić. Tło jest zbyt niespokojne: drzewo po lewej w tle zahaczające o łokieć, ciemny pas po prawej i ciemna plama nad głową. Jeśli chodzi o tytuł to nie jest najlepszy. Same gałązki oplatające sylwetkę to jeszcze nie wiosna. Wiosna bez zieleni. Kolorystycznie to raczej jesień, taka późna bez barwnych liści. Las sam w sobie jako tło jest piękny ale fragment do danej sceny trzeba dobrze dobierać bo nie każdy się nadaje.
Proponuję do II etapu.
63 * ANDRZEJ ZIEMKOWSKI * Nowe pokolenie
PLUS. Władysław Nielipiński. Robaczki są coraz śliczniejsze. Trafnie dobrane czarne tło podkreśla „świetlistość” głównego obiektu. Podziwiam determinację autora w kontynuowaniu tego tematu.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik.
Proponuję do II etapu.
64 * ANDRZEJ ZIEMKOWSKI * Pawie pióro
PLUS. Władysław Nielipiński. Robaczki są coraz śliczniejsze. Trafnie dobrane czarne tło podkreśla „świetlistość” głównego obiektu. Podziwiam determinację autora w kontynuowaniu tego tematu.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik.
Proponuję do II etapu + wyróżnienie.
65 * ANDRZEJ ZIEMKOWSKI * Szaman
PLUS. Władysław Nielipiński. Robaczki są coraz śliczniejsze. Podziwiam determinację autora w kontynuowaniu tego tematu.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik.
Proponuję do II etapu.
66 * ANDRZEJ ZIEMKOWSKI * Tancerka
PLUS. Władysław Nielipiński. Kwiatki są zawsze piękne, nawet gdy przekwitają, a w makro-fotograficznych zbliżeniach – zachwycające.
MINUS. Antoni Rut. Nie mam uwag krytycznych do tych foto-grafik.
Proponuję do II etapu.
Organizatorzy, Patroni, Sponsorzy:
© PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
Kopiowanie, reprodukowanie całości lub fragmentów zdjęć oraz tekstów umieszczonych na tej stronie bez zgody właściciela strony oraz autorów jest
ZABRONIONE